38 ڒخُّو اَكنِّيو نصْحغ اَذ تْبعّْذم إِ يِوْذَان-أَ، أَثن ثجّم. مِين نوَّان نِغ ذ مِين خدّْمن، مڒَا زَّايْسن وَاهَا اَذ يقْضَا.
ئِنْدق-د عِيْسَى ينَّا-ٱسن: "كُڒ اَرْبِيع وَار ث يࢲُّو شَا بَابَا يدْجَان ذݣ وجنَّا اَذ ينقْڒع س يࢲوْرَان نّس.
ينَّا-ٱسن عِيْسَى: "يَحْيَى، مَان سُّلْطَا إِي زِي يطهَّار س وَامَان، مَا زِي أَربِّـي مَا زݣ يِوْذَان؟ جَاوْبم-اَيِي-د."
مڒَا نجّي-ث اَمُّو، مَارَّا اَزَّايس اَمْنن. أَذ د اَسن يرُوْمَانِيْين، أَذَانغ خَرْبن ثَمْزِيذَا ثَمقّْرَانْت نّغ ذ لْأُمَّا نّغ."
ينَّا-ٱسن: "آي يرْيَازن ن أَيث-إِسْرَائِيل، حْضَام يخف نْوم زِي مِين ثخْسم اَذ تݣّم إِ يِوْذَان-أَ!
شُوْف، ڒفْهَامث ن دُّنشْت-أَ نتَّاث ذ ثُوْبُّوْهْڒِيَا وَاهَا غَار أَربِّـي. لِأَنَّا يقَّار لْكِتَاب: <نتَّا يطّف يمِيغِيسن ذݣ يخَارْوِيضن نْسن.>