18 أَمُّو يكمّڒ وَاوَاڒ نّس إِي ينَّا أَربِّـي إِ مَارَّا لْأَنْبِيَا زِي قْبڒ، يعْنِي يتْخصَّا لْمَسِيح نّس اَذ يتْوَاعدّب.
ينَّا-ٱسن: "ذ وَا ذ اَوَاڒ إِي زِي كِذْوم سِّيوْڒغ وَامِي عَاذ تُوْغَا دْجِيغ اَكِذْوم، يعْنِي لَابُد اَذ يكمّڒ مَارَّا مِين خَافِي يُوْرِين ذِي شَّرِيعَا ن مُوْسَى ذ لْكُتُب ن لْأَنْبِيَا ذ زَّبُوْر."
مَارَّا لْأَنْبِيَا شهّْذن خَاس نَّان قَا مَارَّا يِنِّي زَّايس غَا يَامْنن اَذ تْوَاغْفَرنْت ڒْمُعْصِيَاث نْسن س يِيسم نّس."
ئِي كنِّيو مِين ذَاس ثݣِّيم؟ وَامِي يتْوَاسلّم عْلَاحْسَاب مَامّش يخس أَربِّـي ذ مَامّش تُوْغَا يسّن نتَّا، كنِّيو ثْصلّْبم-ث ثنْغِيم-ث س يفَاسّن ن لْكُفَّار.
تَّافْقن اَذ مڒْقن يجّن ن نْهَار، تْمَارْنِين-د ينّغْنِي ؤُسِين-د غَارس اَطَّاس إِذْسن غَار ثدَّارْث مَانِي يقِّيم بُوْلُس. ئِبْذَا يتْحدَّاث-يثن زِي صْبَاح اَڒ وَامِي د يُوْوض وعشِّي نتَّا يشهّذ س ڒْمُلْك ن أَربِّـي، ئِخس اَثن يسقْنع س شَّرِيعَا ن مُوْسَى ذ لْكُتُب ن لْأَنْبِيَا خ عِيْسَى.
لِأَنَّا اَوَاڒن ن لْأَنْبِيَا تُوْغَا عمَّارْص وَار تفِّيغن شَا زِي لْأَفْكَار نْسن؛ لَّا، نِثْنِي سَّاوَاڒن زِي مِين ذَاسن د يتَاسن زِي أَربِّـي مَامش إِي خَاسن د يهوَّا أَرُّوْح يقدّْسن.
وْضِيغ-اَس غَار يضَارن نّس حمَا اَذَاس سجّْذغ. ئِنْدق-د ينَّا-ٱيِي: "لَّا! قَا نش ذ ڒْعَبْذ اَم نش اَم شك اَم اَيْثْمَاش إِي طّْفن خ مِينْخف يشْهذ عِيْسَى. سجّذ-اَس إِ أَربِّـي! ڒَاحقَّاش مِينْخف يشْهذ عِيْسَى نتَّا ذ اَرُّوْح ن لْأَنْبِيَا."