12 س مَانَايَا إِي رُوْحغ يجّن ن نْهَار غَار ثنْدِينْت ن دِمَشق، يْسِيغ-د اَرُّوْخْصَا ن اَرُّوْيَاس ن ڒْفُقَهَا ذ تّسْرِيح نْسن.
أَرُّوْيَاس ن ڒْفُقَهَا ذ يفَرِّيسيْين وصَّان ونِّي إِي غَا يࢲرن مَانِي يدْجَا عِيْسَى، أَسن ت يِينِي بَاش اَذ رَاحن اَث طّْفن.
أَمنِّي إِي ݣِّيغ ذِي ثنْدِينْت ن لْقُدْس. س اَرُّخْصَا ن اَرُّوْيَاس ن ڒْفُقَهَا تْحبَّاسغ اَطَّاس ن ڒْمُوْمِنِين صَّالِحِين. خْمِي خَاسن تَاحْكَامن س ڒْموْث، نش تَافَاقغ خ مَانَاينِّي.
آ سِي اَزدْجِيذ، وَامِي ݣُّوْرغ غَار وزْين نْهَار ࢲْرِيغ يجّن ن نُّوْر ذݣ وجنَّا ثْفَاوْث نّس تْسقْسِيق كْتَار زِي ثْفُوْشْت، ئِنّض-اَيِي-د يتْشَعشِيع خَافِي نش ذ يِنِّي إِي كِذِي يݣُّوْرن.
غَار ونݣَّارُو قَاع يمظْهَار-اَيِي-د إِ نش، اَخْمِي نش عظْڒغ وَار د خْڒِيقغ شَا ذِي زْمَان ينُو نِيشَان.