20 نِغ اَذَاش ينِين يِيْنَا إِي ذَا يبدّن مَان لْجَرِيمَا إي خَافِي ؤُفِين وَامِي بدّغ زَّاث إِ جْمَاعث ن لْحُكَّام نْسن.
وَلَكِن نش قَّارغ-اَوم: مَارَّا ؤُو غَا يعَصْبن خ وُوْمَاس اَتَاف اَذ يتْوَاحْكم. ونِّي غَا يِينِين إِ وُوْمَاس: آي اَغْيُوْڒ، أَتَاف اَذ يتْوَاحْكم ذِي لْمَحْكَامَا ثَمقّْرَانْت. ذ ونِّي غَا يِينِين إِ وُوْمَاس: آي اَفْغُوْڒ، أَتَاف يسْذَاهدْج اَذ يرَاح غَار ثْمسِّي ن جَهنَّمَا.