19 نِّيغ-اَس: آ سِيذِي، نِثْنِي سّْنن بلِّي تُوْغَا تْرَاحغ زِي ثمْزِيذَا غَار ثمْزِيذَا تْحبَّاسغ شَّاثغ يِنِّي زَّايك يُوْمْنن.
حْضَام يخف نْوم زݣ يِوْذَان. أَكنِّيو سلّْمن إِ لْمَحْكَامَاث؛ أَكنِّيو ؤُوْثن ذِي ثمْزِيذَاوِين نْسن.
نش تُوْغَا تْعدَّابغ يِنِّي يذْفَارن اَبْرِيذ-أَ حتَّا وَامِي مُّوْثن. طّْفغ يرْيَازن ذ ثمْغَارِين ݣِّيغ-ثن ذِي ڒحْبس.
شَاوُل نتَّا يرزُّو اَذ يقْضَا خ جْمَاعث ن ڒْمُوْمِنِين، يتَاذف زِي ثدَّارث غَار ثدَّارْث يسُوْفُوْغ-د يرْيَازن ذ ثمْغَارِين يتݣّ-يثن ذِي ڒحْبس.
شَاوْل عَاذ يتْهدَّاذ س ڒْموْث يمحْضَارن ن سِيذِيثْنغ. ئِكَّر يرُوْح غَار اَرَّايس ن ڒْفُقَهَا،