11 نُّوْر نِّي تُوْغَا يتْسقْسِيق يجْهذ خَافِي، ذوْڒغ وَار تْوِيڒِيغ وَالُو. طّْفن-اَيِي زݣ وفُوْس ينُو يِنِّي كِذِي يدْجَان، سِّيوْضن-اَيِي غَار دِمَشق.
مڒَا مَارَّا دَّات نّش ذَايس ثْفَاوْث وَار ذَايس بُو ثَادْجسْث، أَتَاف اَذ تْشعْشع اَطَّاس اَذ تݣّ ثْفَاوْث اَمشْنَاو مَامّش ذَاوم يتِيشّ ڒْقنْدِيڒ ثْفَاوْث."
سَّا ٱڒ ثْسَاونْت سِيذِي أَربِّـي اَقَاث ضذ نّش، أَذ تْضَرْغْڒذ اَتَاف وَار ثْࢲرّذ شَا ثْفَاوْث ن ثْفُوْشْت اَڒ يِجّن ن لْمُدَّا." ڒخْدّنِّي ثكَّا-ٱس-د ثَاشْبَابْث إِ ؤُسحَّار نِّي خ ثِيطَّاوِين يتْوَاڒَا ثَادْجسْت، ئِقِّيم يتنّض ذِنِّي يرزُّو ؤُو ث غَا يسْݣوّْذن س وفُوْس.