6 يرْيَازن نِّي وَامِي سْڒَان إِ ڒْحسّ نِّي ؤُسِين-د مُوْنن ذِنِّي قِّيمن تْعجّْبن، مْكُڒ يجّن يتسْڒَا إِ لُّغَا نّس.
وَامِي يسْڒَا وزدْجِيذ هِيرُوْدُس مَانَايَا، ئِخيّق ييْسِي يجّن ن ومْنُوْس ذ اَمقّْرَان نتَّا ذ يمزْذَاغ ن لْقُدْس.
أَذ د مظْهَارنْت لْعَلَامَاث ذ ثِمقّْرَانِين ذِي ثْفُوْشْت ذ ثْزِيرِي ذ يِيثْرَان. ذِي ثْمُوْرْث، ڒݣْنُوْس اَذ يِيڒِي ذَايْسن اَمْنُوْس مِينْزِي وَار فْهِيمن شَا إِ سّْدَع ن ڒْمُوْجَاث ن ڒبْحَر.
عْلَاغَفْلَا يهْوَا-د يجّن ن ڒْحسّ زݣ وجنَّا اَم اَرِّيح إِي يتْصُوْضن س جّْهذ، يُوْذف ذِي مْكُڒ جِّهث ن ثدَّارْث مَانِي قِّيمن.
أَرْيَاز نِّي يݣنْفَان يطّف ذِي بُطْرُس ذ يُوْحَنَّا. مَارَّا يوْذَان نِّي قِّيمن ذهّْشن، رُوْحن غَارْسن تَازّْڒن غَار ومْشَان ؤُمِي قَّارن <أَسْقِيف ن سُلِيمَان.>
أَقَا ثْنُوْرْزم-اَيِي-د يجّن ن ثوَّارْث ذ ثَمقّْرَانْت إِ ڒْخذْمث وَلَكِن يِنِّي إِݣ يتْعَارَّاضن اَقَاثن مُوْجُوْدِين.
فَا وَامِي د ؤُوْضغ غَار ثنْدِينْت ن تْرَاوْس بَاش اَذ بشَّرغ س لْإِنْجِيل ن لْمَسِيح، ؤُفِيغ ثْنُوْرْزم-اَيِي-د يجّن ن ثوَّارْث ن سِيذِيثْنغ.