26 خ مَانَايَا يفَرّح وُوْڒ ينُو، ئِزهُّو يِيڒس ينُو. دَّات ينُو اَذ تْعِيش ذِي لْأَمَل.
لِأَنَّا يسِّيوڒ خَاس نَّبِي دَاود ذݣ يِجّن ن زْمَان وَامِي ينَّا: قَا تْوَاڒِيغ سِيذِي أَربِّـي زَّاثِي إِ ڒبْدَا، أَقَاث خ وفُوْسِي ينُو بَاش وَار ترْجِيجِيغ.
وَار ثْسمّْحذ شَا ذِي ڒَعْمَار ينُو ذِي لْأَخِرَا، وَار تجِّيذ شَا لْعَظِيم نّش اَذ يكِيشّو.