10 ڒخُّو كنِّيو مَايمِّي ثْزَعْمم اَذ تࢲرم أَربِّـي مِين غَا يݣّ، تݣّم دْقڒ ن ثْزَايْڒُوْت خ يِيرِي ن يمحْضَارن؟ دْقڒ نِّي تُوْغَا وَار نْزمَّر اَث نيْسِي لَّا نشِّين ؤُڒَا ذ ڒجْذُوْذ نّغ.
تْشدَّان ڒحْمڒ يذقْڒن يقسْحن خ يِوْذَان حمَا اَث اَرْبُوْن، وَلَكِن وَار تْحِيذِين شَا ڒحْمڒ نِّي ؤُڒَا س ؤُضَاض نْسن.
ينَّا-ٱس عِيْسَى: "لَّا، لْكِتَاب يقَّار: <وَار تْجَرَّاب شَا سِيذِي أَربِّـي نّش.>"
ينَّا-ٱس بُطْرُس: "مَايمِّي ثْتَافْقم اَذ تْزَعْمم اَذ تࢲرم اَرُّوْح ن سِيذِي أَربِّـي مِين غَا يݣّ؟" ينَّا-ٱس: "يِنِّي ينضْڒن اَرْيَاز نّمْ ذوْڒن-د اَقَاثن غَار ثوَّارْث، أَشم يْسِين ؤُڒَا ذ شم."
وَلَكِن ڒخُّو كنِّيو ثسّْنم أَربِّـي، يعْنِي نتَّا إِي كنِّيو يسّْنن. مَامّش تݣّم عَاوذ ثْذوَّاڒم غَار لْقَوَانِين يقْذِيمن نِّي يتضْعِيفن وَار يتجْهِيذن شَا؟ مَا ثخْسم اَغَارْسن ثْذوْڒم ذ يسمْغَان عَاوذ نِغ؟
غَار لْحُرِّيَا يضْڒق-اَنغ-د لْمَسِيح بَاش أَ نِيڒِي حُرّ ذ صَّح. بدّث نِيشَان بَعْدَا، وَار تجَّاث شَا اَخَاوم يبسّڒ عَاوذ يجّن ن دْقڒ ن ثْزَايْڒُوْت ن يسمْغَان.
ذݣ ومْشَان نِّي ڒجْذُوْذ نْوم زعّْمن-اَيِي س ثْغنَّانْت اَذ ࢲرن نش مِين عنِّيغ، وَاخَّا ؤُڒَا ذِي اَرْبعِين يسݣّْوُوْسَا ࢲْرِين ڒخْذَايم ينُو.
مَارَّا مَانَايَا يتِيشّ يجّن لْمِثَال إِ ڒْوقْث-أَ إِي ذِي ندْجَا ڒخُّو. شّْغڒ نِّي إِي تُوْغَا تݣّن ذِنِّي خْمِي تْقدَّامن صّذْقث ذ دْبِيحَاث وَار يزمَّر شَا اَذ يسِّيصْفَا ضَّمِيڒ ن ونِّي يعبّْذن.