9 ئِكَّر شَاوُل يعْنِي بُوْلُس يشُّوْر س أَرُّوْح يقدّْسن يخْزَر ذݣ وسحَّار نِّي مْلِيح؛
وَار يدْجِي بُو ذ كنِّيو إِي غَا يسِّيوْڒن؛ لَّا، ذ أَرُّوْح ن بَابَاثْوم إِي غَا يسِّيوْڒن ذݣ ومْشَان نْوم.
ئِخْزَر غَارْسن يعصّب، ئِخيّق ڒَاحقَّاش ؤُڒَاون نْسن قسْحن. ينَّا-ٱس إِ ورْيَاز نِّي: "سَرّح فُوْس نّش." يسَرّح-يث أُوْشَا يذْوڒ وفُوْس نّس يݣنْفَا.
ئِݣَّا خَاس عَاوذ يفَاسّن نّس خ ثِيطَّاوِين ن وضَرْغَاڒ نِّي. صَافِي يݣنْفَا، ثِيطَّاوِين نّس نُوْزْمنْت يبْذَا يتْوَاڒَا مْلِيح.
ئِخْزَر غَارْسن ينَّا: "مِين يخس اَذ يِينِي وَاوَاڒ-أَ إِي يُوْرِين ذِي لْكِتَاب؟ <أَزْرُو إِي عِيفّن يبنَّاين، يوْقع ذݣ ومْشَان اَصبْحَان ذِي ثْغمَّارْث ن دْسَاس.>
شُّوْرن س أَرُّوْح يقدّْسن مَارَّا إِذْسن، بْذَان سَّاوَاڒن س لُّغَاث وَار يدْجِين بو نْسن اَمشْنَاو مَامّش ذَاسن يُوْشَا أَرُّوْح اَذ سِّيوْڒن.
وَامِي كمّْڒن ثْࢲَادْجِيث نِّي ينْهزّ ومْشَان نِّي مَانِي مُوْنن، شُّوْرن نِثْنِي مَارَّا س أَرُّوْح يقدّْسن سَّاوَاڒن س وَاوَاڒ ن أَربِّـي س يِجّن ن زْعَامث.
بُطْرُس يشُّوْر-د س أَرُّوْح يقدّْسن ڒخْدّنِّي ينَّا-ٱسن: "آ لْحُكَّام آي يمقّْرَانن ن شَّعْب!
سْتِيفَان يشُّوْر س أَرُّوْح يقدّْسن، يخْزَر غَار وجنَّا يࢲْرَا لْعَظَمَا ن أَربِّـي يُوْفَا عِيْسَى يبدّ خ وفُوْسِي ن أَربِّـي.