12 ثُمَّا يوصَّا-ٱيِي أَرُّوْح ن أَربِّـي ينَّا-ٱيِي رُوْح اَكِذْسن بْڒَا مَا ٱذَايْسن ثْشكّذ. ؤُوِيغ اَكِذِي ستَّا-يَا ن يَايثْمَا، نُوْذف غَار ثدَّارْث ن كُوْرْنِينْيُوْس.
وَلَكِن وَامِي يتْفكَّر ذِي ثْمسْڒَايْث نِّي، ثْبدّ-د خَاس يجّن ن لْمَلَائِكَا ذِي ثِيرْجِيث ثنَّا-ٱس: "آ يُوْسف آ مِّيس ن أَيث-دَاود، وَار تݣّْوذ شَا اَذ تِيڒِي مَرْيَم ذ ثَمْغَارْث نّش. أَقَا زِي أَرُّوْح يقدّْسن إِي زِي ثيْسِي اَعدِّيس.
خْمِي د غَا يَاس أَرُّوْح ن لْحَقِيقَا، أَتَاف اَذَاوم د يسْبيّن لْحَقِيقَا ثكْمَاڒ. أَقَا نتَّا وَار يسِّيوِيڒ شَا زݣ يِيخف نّس، يسَّاوَاڒ إِلَّا زِي مِين ذَاس غَا يِينِي أَربِّـي. أَذَاوم يخبَّر ذِي ثْمسْڒَايِين إِي د غَا يَاسن.
ذݣ وُوْسَّان نِّي يكَّر بُطْرُس يبدّ ذِي ڒْوسْط ن ڒْمُوْمِنِين (ذِنِّي شَان مِيَّا أُو عِشْرِين إِذْسن) ينَّا-ٱسن:
ئِكَّر بُطْرُس يسِيذف-يثن غَار ذَاخڒ يسْنوْجو-يثن. ثِيوشَّا نّس يرُوْح اَكِذْسن بُطْرُس. مُوْنن اَكِذس ڒبْعَاض ن اَيثْمَاس زِي ثنْدِينْت ن يَافَا.
ڒْمُوْمِنِين زݣ أَيث-إِسْرَائِيل إِي د يُوْسِين اَك بُطْرُس قِّيمن تْعجّْبن وَامِي ؤُفِين أَرُّوْح يقدّْسن يتْوَافيّض ؤُڒَا خ يِنِّي وَار يدْجِين شَا ذ يسْرَائِيلِيْين.
ئِعَاوذ-اَنغ نتَّا مَامّش يࢲْرَا يجّن ن لْمَلَاك يبدّ-د ذِي ثدَّارْث نّس ينَّا-ٱس: سكّ يرْيَازن غَار ثنْدِينْت ن يَافَا اَذ د اَوِين سّنِّي سِمْعَان ؤُمي قَّارن بُطْرُس.
وَامِي عبّْذن سِيذِي أَربِّـي تْࢲُوْمَّان، ينَّا-ٱسن أَرُّوْح يقدّْسن: حُوْزم-اَيِي-د بَرْنَابَا ذ شَاوُل إِ ڒْخذْمث نِّي ؤُمِي ثن يخْضَرغ.
ئِسّكّ-يثن أَرُّوْح يقدّْسن رُوْحن غَار ثنْدِينْت ن سُلُوْكْيَا. سّنِّي سَفَرن ذݣ وغَرَّابُو غَار ثيْزِيرْث ن قُبْرُص.
وَامِي مْنَاقَاشن اَطَّاس، ئِكَّر بُطْرُس يبدّ ينَّا-ٱسن: "آي اَيثْمَا، أَقَا كنِّيو ثسّْنم مشْحَاڒ زݣ وَامِي إِي ذَايِي يخْضَر أَربِّـي زَّايْوم بَاش يِنِّي وَار يدْجِين شَا زِي أَيث-إِسْرَائِيل اَذ سْڒن زݣ وقمُّوْم ينُو اَوَاڒ ن لْإِنْجِيل اَذ اَمْنن.
وَار يݣِّي بُو س وُوْذمَاون جَارَانغ، ئِسِيرذ-اَسن ؤُڒَاون نْسن وَامِي ؤُمْنن.
غَارْسن ڒخْبَار غَار اَيثْمَاثْنغ ذِي رُوْمَا نُوْسَا-د، فّْغن-د اَذَانغ د ڒْقَان حتَّا غَار سُّوْق ن وَابْيَان أُو حتَّا غَار ثْڒَاثَا ن ثُوْذْرِين ن يمْسَافَرن. وَامِي ثن يࢲْرَا بُوْلُس، ئِشكَّر أَربِّـي ئِتْوَاشجّع.
ينَّا-ٱس أَرُّوْح ن أَربِّـي إِ فِيلِيپَّـاس: "يَالَّاه، مُوْن اَك وكَارُّو-يِين."
يعْنِي، أَربِّـي يسمْصْڒَاح اَكِذس مَارَّا ونِّي يتَامْنن زِي عِيْسَى لْمَسِيح، وَار يتْفرَّق جَار يِوْذَان. أَقَا مَارَّا عْصَان أَربِّـي، تْوَاحَرَّامن زِي لْعَظَمَا نّس.
وَار تنْخْڒِيعم شَا ذغْيَا ذِي ڒَعْقڒ نْوم، وَار تْخيَّاقم شَا عْلَاحْسَاب شَا ن اَرُّوْح ن لْوَاحِي نِغ ذ شَا ن وَاوَاڒ نِغ ذ شَا ن ثبْرَات زَّايْنغ زَعْمَا يقَّارن اَقَا يُوْم ن سِيذِيثْنغ قَا يُوْوض-د.
أَرُّوْح ذ ثْسْڒِيث قَّارن: "أَرَاح-د!" ونِّي يتْسْڒَان اَذ يِينِي: "أَرَاح-د!" ونِّي يفُوْذن اَذ د يَاس، ونِّي يرزُّون اَمَان ن ثُوْذَارْث اَذ يسو بَاطڒ!