17 ئِقِّيم بُطْرُس يتْخمَّام يتْعجّب ذِي ڒْمَعْنَا ن لْوَحِي-يَا إِي يࢲْرَا، ڒخْدّنِّي يرْيَازن نِّي إِي د يسّكّ كُوْرْنِينْيُوْس ؤُفِين ثَدَّارْث ن سِمْعَان بدّن غَار ثوَّارْث نّس.
وَامِي ذَاسن يسِيرذ يضَارن نْسن، ئِݣَّا تْشَامِّير نّس يقِّيم عَاوذ ينَّا-ٱسن: "مَا ثْفهْمم مِين ذَاوم ݣِّيغ؟
ئِجّن ن نْهَار غَار ثْڒَاثَا وعشِّي، يࢲْرَا نِيشَان ذِي لْوَحِي يجّن ن لْمَلَاك ن أَربِّـي يتَاذف-د خَاس يتْڒَاغَا-يَاس-د: "آ كُوْرْنِينْيُوْس."
ذهْشن شّكّن، بْذَان سَّاوَاڒن جَارَاسن نَّان: "مِين يخس اَذ يِينِي مَانَايَا؟"
وَامِي ودَّرغ نش وَار ؤُفِيغ مَامّش غَا بحْثغ ذِي ثْمسْڒَايِين-أَ، نِّيغ-اَس إِ بُوْلُس: مَا ٱذ تْرَاحذ غَار لْقُدْس اَخَاك حكْمغ ذِنِّي خ تُّهْمَاث-أَ؟
وَامِي سْڒِين إِ وَاوَاڒ-أَ اَرُّوْيَاس ن ڒْفُقَهَا ذ ومقّْرَان ن يعسَّاسن ن ثمْزِيذَا ثَمقّْرَانْت يسْمض-اَسن ڒَعْجب ذݣ وُوْڒ فكَّرن مَانِي غَا يَاوض مَانَايَا؟
ذِنِّي ذِي دِمَشق يجّن ن ومحْضَار قَّارن-اَس أَنَاس. ئِمظْهَار-اَس-د سِيذِيثْنغ ذِي لْوَاحِي ينَّا-ٱس: "آي أَنَاس." يَارَّا خَاس ينَّا-ٱس: "أَقَايِي آ سِيذِي."
ئِقِّيم بُطْرُس ذِي يَافَا اَطَّاس ن وُوْسَّان اَك يِجّن ن بُو-يِيڒْمَاون قَّارن-اَس سِمْعَان.
تُوْغَا رزُّوْن خَاس بَاش اَذ سّْنن مڒْمِي د غَا يمظْهَار وسنْجم-أَ ذ ظُّرُوْف نّس. رزُّوْن اَذ سّْنن مِينْخف يسَّاوَاڒ أَرُّوْح ن لْمَسِيح إِي يدْجَان ذَايْسن وَامِي أَرُّوْح-أَ يعْڒم-اَسن زِي قْبڒ مشْحَاڒ إِي غَا يتْوَاعدّب لْمَسِيح، سّنِّي مشْحَاڒ إِي غَا يتْوَاسمْغَار منْبَعْد.