12 سّنِّي ذوْڒن-د اَرُّسُل زݣ وذْرَار ن زِّيتُوْن غَار ثنْدِينْت ن لْقُدْس إِي يݣّْوْجن س يِجّن ن كِيلُوْمِت.
وَامِي قَارّْبن غَار ثنْدِينْت ن لْقُدْس ؤُوْضن غَار وبِيلَاج ن بَيْت فَاجِي زَّاث إِ وذْرَار ن زِّيتُوْن، ئِكَّر عِيْسَى يسّكّ ثْنَاين زݣ يمحْضَارن نّس،
تَّارث إِ أَربِّـي بَاش وَار تَروّْڒم شَا ذِي ڒْمشْتَا نِغ ذِي نْهَار ن لْعِبَادَا.
وَامِي يقِّيم عِيْسَى ذݣ وذْرَار ن زِّيتُوْن، قَارّْبن-د غَارس يمحْضَارن نّس وَاحذْسن نَّان-اَس: "إِنِي-يَانغ شك، مڒْمِي غَا يوْقع مَانَايَا؟ مِين ثعْنَا لْعَلَامَا نِّي خْمِي د غَا ثَاسذ شك، ذ ڒفْنَا ن زْمَان؟"
غنّْجن يجّن ن يِزْڒِي ن ڒْعِيذ، سّنِّي فّْغن رُوْحن غَار وذْرَار ن زِّيتُوْن.
وَامِي عْڒَاين اَذ يَاوض غَار يبِيلَاجن ؤُمِي قَّارن بَيْت فَاجِي ذ بَيْت عَنْيَا غَار وذْرَار ؤُمِي قَّارن أَذْرَار ن زِّيتُوْن، ئِكَّر نتَّا يسّكّ ثْنَاين زݣ يمحْضَارن نّس
كُڒ نْهَار عِيْسَى يتْرَاح يسڒْمَاذ ذِي ثمْزِيذَا ثَمقّْرَانْت. س دْجِيڒث يتْرَاح يسْنُوْسَا ذݣ وذْرَار ن زِّيتُوْن.
ئِسُوْفغ-يثن زِي ثنْدِينْت يُوْوِي-ثن غَار بَيْت عَنْيَا. ئِسْݣَعّذ يفَاسّن نّس يبَرك-يثن.
سجّْذن-اَس، ذوْڒن-د غَار لْقُدْس نِثْنِي فَرّْحن اَطَّاس.
بَيْت عَنْيَا ثݣّْوج ثْڒَاثَا كِيلُوْمِت خ لْقُدْس.