8 فكَّر ذِي عِيْسَى لْمَسِيح ونِّي إِي د يسكَّر أَربِّـي زِي ڒْموْث، نتَّا لْأَصل نّس زِي دَاود. ذ مَانَايَا إِݣ يدْجَان ذِي لْإِنْجِيل إِي تْبشَّارغ نش.
وَا ذ لْكِتَاب ن ڒجْذُوْذ ن عِيْسَى لْمَسِيح، ونِّي يدْجَان زِي دُّوْرِّيث ن دَاود ذ بْرَاهِيم.
ينَّا-ٱسن: "أَمُّو إِي يُوْرَا ذِي لْكِتَاب قَا يتْخصَّا إِ لْمَسِيح اَذ يتْوَاعدّب اَذ د يكَّر زِي ڒْموْث وِيس ثڒْتِيَّام.
ثُمَّا زِي دُوْرِّيث ن دَاود يسّكّ-د أَربِّـي عِيْسَى غَار أَيث-إِسْرَائِيل يعْنِي ونِّي إِي ثن غَا يسْنجْمن، مَامّش ثن يوْعذ زِي قْبڒ.
وَلَكِن أَربِّـي نتَّا يسكَّر-يث-يذ يضْڒق-اَس زي ڒحْرِيق نِّي ن ڒْموْث خْمِي تَارو، أَقَا ڒْموْث وَار ذَاس ثْزمَّر.
أَزدْجِيذ دَاود تُوْغَا ذ نَّبي يعْنِي يسّن بلِّي يوْعذ-يث أَربِّـي ينَّا-ٱس اَقَا اَذ سْغِيمغ يجّن زِي دُّوْرِّيث نّش خ لْعَرْش نّش.
ئِتْوَابَرَاك أَربِّـي! نتَّا ذ ونِّي يزمَّرن اَذَاوم يُوْش جّْهذ س لْإِنْجِيل-أَ إِي تْبشَّارغ أُو عَاوذ س ؤُحدّث ن عِيْسَى لْمَسِيح عْلَاحْسَاب مِين د يبَانن تُوْغَاث مَانَاينِّي زِي زْمَان ينُوْفَّر.
ئِقَّار لْإِنْجِيل إِي زِي تْحدَّاثغ: مَانَايَا اَذ يِيڒِي ذِي نْهَار نِّي خْمِي غَا يحَاسب أَربِّـي خ وفُوْس ن عِيْسَى لْمَسِيح مَارَّا مِين ينُوْفَّرن ذݣ وُوْڒَاون ن يِوذَان.
فَا آي أَيثْمَا اَكنِّيو سْفكَّرغ خ لْإِنْجِيل إِي زِي كنِّيو بشَّرغ، يعْنِي نتَّا ثْقبْڒم-ث أُو مْتبْثِين خَاس.
ثُمَّا يتْوَانْضڒ، ثُمَّا يتْوَاسْنكَّار-د ذݣ وَاسّ وِيس ثڒْتِيَّام مَامّش يقَّار لْكِتَاب.
أَقَا يڒَاغَا-د خَاوم عْلَاحْسَاب إِ مَانَايَا س لْإِنْجِيل إِي نتْبشَّار بَاش اَذ تْشَرْشم ذِي لْعَظَمَا ن سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح.
تَّعْلِيم-أَ يدْجَان نِيشَان اَث نَاف ذِي لْإِنْجِيل ن أَربِّـي لْعَظِيم إِݣ يتْوَابَرْكن. لْإِنْجِيل-أَ يكلّف-اَيِي-د خَاس نش اَم يِجّن ن لْأَمَنَا.
خ مَانَاينِّي إِي تْوَاخْضَرغ نش بَاش اَذ حدّْثغ اَذ يڒِيغ ذ اَرَّسُوْل اَذ يڒِيغ ذ اَمْسڒْمَاذ عْلَاحْسَاب لْإِيمَان ذ ڒْحَقّ جَار يِنِّي وَار يدْجِين شَا زِّي أَيث-إِسْرَائِيل. قَّارغ لْمَعْقُوْل مَاشِي ذ يخَرِّيقن.
إِذن وَار تْسذْحَا شَا اَذ تْشهْذذ خ سِيذِيثْنغ نِغ خَافِي نش إِي يدْجَان ذ اَمحْبُوْس عْلَاحْسَاب نتَّا؛ لَّا، قبّڒ اَعدَّاب نِّي يدْجَان عْلَاحْسَاب لْإِنْجِيل، س جّْهذ ن أَربِّـي.
فكَّر ذِي مِين ذَاش قَّارغ، أَقَا ذ سِيذِي أَربِّـي نتَّا إِي ش غَا يسفْهَامن ذِي مَارَّا ثِمسْڒَايِين-أَ.
ڒخْدّنِّي ينْدق-د يجّن زݣ يمْغَارن نِّي ينَّا-ٱيِي: "وَار تْرُو شَا! أَقَا يرْبح سّْبَع نِّي إِݣ يدْجَان زِي أَيث-يَهُوْذَا لْأَصْل نّس زِي دَاود، ئِزمَّر اَذ يرْزم لْكِتَاب-أَ اَذ يكّس يشمَّاعن نِّي س سبْعَا."