13 مڒَا نسْمح نشِّين ذِي لْأَمَانَا نّغ، مَاشِي اَذ يسْمح نتَّا ذِي لْأَمَانَا نّس، مِينْزِي وَار يزمَّر اَذ ينْكَر يخف نّس.
أَذ يفْنَا وجنَّا ذ ثْمُوْرْث، وَلَكِن اَوَاڒن ينُو وَار فنِّين شَا عمَّارْص.
إِيوَا مڒَا ڒبْعَاض زَّايْسن وَار ؤُمِينن شَا، مَا س لْكُفر نْسن إِي زِي غَا يسْبطّڒ أَربِّـي ڒْعَهذ نّس؟
وَلَكِن، أَوَاڒ ن أَربِّـي مَا وَار ينْجِيح شَا؟ لَّا، ئِنْجح! فَا مَاشِي أَيث-إِسْرَائِيل قَاع إِݣ يدْجَان ذ يسْرَائِلِيْين ذ صَّح.
أَربِّـي ذَايس تِّقث، زَّايس إِي ذَانغ د يُوْسَا ؤُڒَاغِي أَ نْعَاشَر ممِّيس يعْنِي سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمسِيح.
ونِّي إِي ذَاوم د يتْڒَاغَان ذَايس تِّقث، ذ نتَّا إِي كنِّيو غَا يسِّيوْضن غَار مَانَايَا.
وَلَكِن سِيذِيثْنغ ذَايس تِّقث، أَكنِّيو يسجْهذ اَكنِّيو يحْضَا زِي شَّرّْ.
لْإِيمَان-أَ ذ ثُوْسْنَا-يَا ثْبدَّا خ لْأَمَال ن ثُوْذَارْث نِّي وَار يفنِّين عمَّارْص، ثنِّي إِي زِي يوْعذ أَربِّـي يعْنِي ونِّي وَار يسْخرِّيقن شَا. ئِوْعذ س ثُوْذَارْث نِّي قْبڒ مَا ٱذ بْذَان زْمَانَاث قَاع.
ثْنَاين ن ثْمسْڒَايِين-أَ وَار تْوَابدِّيڒنْت شَا، أَربِّـي وَار يزمَّر اَخَاسنْت يسْخَرّق. زِي ثْنَاين ن ثْمسْڒَايِين-أَ اَزَّايْسنْت إِي غَا نتْوَاشجّع نشِّين إِي نَرْوڒ بَاش اَغَارس نْنُوْفَّر. زَّايْسنْت إِي غَا نطّف س جّْهذ ذِي لْأَمَال إِي ذَانغ يتْوَابشَّرن.