10 وَاخَّا وَامِي تُوْغَانغ اَكِذْوم نُوْشَا-ٱوم ڒُوْصِيّث-أَ ثَانِيتَا: ونِّي يتَاݣِين اَذ يخْذم وَار يتتّ شَا.
ينَّا-ٱسن: "ذ وَا ذ اَوَاڒ إِي زِي كِذْوم سِّيوْڒغ وَامِي عَاذ تُوْغَا دْجِيغ اَكِذْوم، يعْنِي لَابُد اَذ يكمّڒ مَارَّا مِين خَافِي يُوْرِين ذِي شَّرِيعَا ن مُوْسَى ذ لْكُتُب ن لْأَنْبِيَا ذ زَّبُوْر."
قَا نِّيغ-اَوم ثِمسْڒَايِين-أَ ڒخُّو بَاش مڒْمِي د غَا ثَاس ڒْوقْث، أَذ تْعَقْڒم بلِّي نِّيغ-اَوم-ثنْت نش. ذݣ ومزْوَارُو وَار ذَاوم نِّيغ شَا ثِمسْڒَايِين-أَ مِينْزِي نش اَقَايِي اَكِذْوم.
وَامِي غَارس د ؤُسِين يمقّْرَانن نِّي ينَّا-ٱسن: "كنِّيو قَا ثسّْنم مَامّش تْعِيْشغ مَارَّا ڒْوقْث نِّي إِي تُوْغَا ٱكِذْوم قِّيمغ، زِي نْهَار نِّي اَمزْوَارُو إِي د ؤُذْفغ غَار آسْيَا.
وَاه، وَامِي تُوْغَانغ اَكِذْوم قْبڒ نقَّار-اَوم قَا ڒمْحَاين اَخَانغ كّنْت. ذ مَانَايَا إِݣ يوقْعن قَا ثسّْنم كنِّيو.
نتْوصَّا عَاوذ اَذ تْحَوْڒم بَاش اَذ تْعِيشم ذِي ڒْهُدْنث، أَذ تَاذْفم ذِي شّْغُوْڒَاث نْوم وَاهَا، أَذ تْخذْمم س يفَاسّن نْوم. أَمنِّي إِي كنِّيو نتْوصَّا قْبڒ.
مَا وَار ثعْقِيڒم شَا؟ إِيوَا وَامِي تُوْغَايِي اَكِذْوم قْبڒ قَّارغ-اَوم ثِمسْڒَايِين-أَ.