2 أيث-سلونيك 2:7 - ثريفيث 20207 شُوْف، ئِجّن ن جّْهذ ينُوْفَّرن ن سَّيِّئَاث يخدّم ڒخُّو، وَلَكِن ذِنِّي يجّن نّغْنِي عَاذ يتطّف-يث حتَّا وَانِيتَا نّغْنِي اَذ يتْوَاكّس زِي ڒْوسْط. အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
أُو بْڒَا شّكّ مشْحَاڒ ثدْجَا ذ ثَمقّْرَانْت ڒْمَعْنَا ينُوْفَّرن ن لْإِيمَان: نتَّا، ذ بْنَاذم إِي د يمظْهَارن، ذ أَرُّوْح إِي خَاس يشهْذن. نتَّا، ذ لْمَلَائِكَاث إِي ذَايس يخْزَرن، ذ ڒݣْنُوْس إِي زَّايس يتْوَابشَّرن. نتَّا، ذِي دُّنشْت-أَ يِنِّي إِي زَّايس يُوْمْنن، ذ لْعَظَمَا ن وجنَّا إِي ث يقبْڒن.