2 أيث-سلونيك 2:3 - ثريفيث 20203 لَّا، وَار تجَّام حَدّ اَكنِّيو يشْمث س وَالُو. أَتَاف وَار يزمَّر يُوْم نِّي اَذ د يَاس قْبڒ مَا ٱذ سمْحن اَطَّاس اَطَّاس ن يِوْذَان ذ اَمزْوَارُو ذِي أَربِّـي اَذ د يمظْهَار لْمسْخُوْط مِّيس ن ڒفْنَا. အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
ڒْوَحْش نِّي إِي ثࢲْرِيذ تُوْغَا يدْجَا، ڒخُّو وَار يدْجِي شَا، عْڒَاين اَذ د يݣَعّذ زِي ڒَادْجغ بْڒَا ڒَاحدّ اَذ يتْوَاهْذم. ئِمزْذَاغ ن ثْمُوْرْث خْمِي غَا ࢲرن ڒْوَحْش نِّي أَتَاف اَذ دهْشن يعْنِي كُڒ يجّن يسم نّس وَار يزمّم شَا زݣ وَامِي ثدْجَا دُّنشْت ذِي لْكِتَاب ن ثُوْذَارْث. ڒَاحقَّاش ڒْوَحْش نِّي تُوْغَا يدْجَا، ڒخُّو وَار يدْجِي شَا، عَاذ اَذ د يَاس.