12 حمَا اَذ تْوَاحَاسْبن مَارَّا يِنِّي وَار يُوْمِينن شَا س لْحَقِيقَا اَرْضَان س شَّرّْ.
سْڒِين مَانَايَا فَرْحن وعْذن-ث اَذَاس ؤُشن تْمنْيَاث. سّنِّي يرزُّو يَهُوْذَا لْفُرْصَا مَامّش إِي غَا يݣّ اَذَاسن ث يزّنْز.
ونِّي يُوْمْنن اَذ يتْوَاطهَّار س وَامَان اَتَاف اَذ ينْجم. ونِّي وَار يُوْمِيْنن شَا اَتَاف اَذ يتْوَاحْكم.
ونِّي يتَامْنن زِي مِّيس اَتَاف غَارس ثُوْذَارْث ن ڒبْدَا. ونِّي وَار يتْطِيعِين شَا إِ مِّيس، أَتَاف وَار غَارس بُو ثُوْذَارْث اَخَاس يغْضب أَربِّـي."
وَاخَّا سّْنن أَربِّـي يحكّم خَاسن س ڒْموْث خ يِنِّي يتݣّن ثِمسْڒَايِين-أَ، نِثْنِي كَّرن تݣّن-ثنْت. كْتَار زِي مَانَايَا، رطَّان خ يِنِّي إِي ثنْت يتݣّن.
ڒمْحِبّث يتْخصَّا اَذ تِيڒِي بْڒَا نِّفَاق. عِيفّث مِين يدْجَان ذ شَّرّْ، طّْفث ذِي مِين يدْجَان ذ ڒْخِير.
وَلَكِن اَغَارْسن يِيڒِي لْحِسَاب ذ لْعِقَاب غَار يِنِّي يرزُّوْن إِ يِيخف نْسن وَاهَا ذ يِنِّي وَار يتْطِيعِين شَا إِ لْحَقِيقَا ذفَّارن مِين وَار يدْجِين شَا نِيشَان.
وَار ثْفَرّح شَا زِي شَّرّْ، ثْفَرّح زِي لْحَقِيقَا.
قَا وَار ذَانغ يخْضَر شَا أَربِّـي بَاش اَخَانغ يكّ وغْضَب؛ لَّا، قَا يخْضَر-اَنغ بَاش أَ ننْجم س وفُوْس ن سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح.
ذ مَارَّا يبْرِيذن ن شَّرّْ إِي زِي تْوَاشمَّاثن يِنِّي يفنَّان. نِثْنِي اَذ فْنَان مِينْزِي وَار قْبِيڒن شَا اَذ تخْسن لْحَقِيقَا بَاش اَثن يسنْجم أَربِّـي.
عْلَاحْسَاب اَعدِّيس نْسن اَذَاوم شّن ڒْمُوْخ س وَاوَاڒن إِي تْسَايَاسن وَاهَا. مشْحَاڒ زݣ وَامِي لْعِقَاب نْسن عَاذ يتْرَاجَا-ثن وَار يتطّص شَا.
آي ؤُمَا ينُو يعِيزّن، وَار تْقلَّاد شَا مِين يدْجَان ذ اَعفَّان؛ لَّا، قلّد مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان. ونِّي يتݣّن مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان نتَّا زِي أَربِّـي؛ ونِّي يتݣّن مِين يدْجَان ذ اَعفَّان نتَّا وَار يتْوِيڒِي شَا أَربِّـي.