17 إِذن آي يمْعِيزّن ينُو، كنِّيو ثسّْنم مَانَايَا، حْضَاث يخف نْوم بَاش وَار كنِّيو يتَاوِي شَا لْغَلَط ن لْمُفْسِدِين اَذ د توْضَام زِي دْسَاس نْوم.
مَامّش ثݣِّيم وَار ثفْهِيمم؟ نش وَار سِّيوِيڒغ شَا خ وغْرُوْم. حْضَام يخف نْوم زݣ ونْتُوْن ن لْأَحْزَاب ن يصَدُّوْقِيْين ذ يفَرِّيسِيْين."
ينَّا-ٱسن عِيْسَى: "غَارْوم! حْضَام يخف نْوم زݣ ونْتُوْن ن لْأَحْزَاب ن يفَرِّيسِيْين ذ يصَدُّوْقِيْين."
حْضَام يخف نْوم زݣ يِنِّي يتَارَّان يخف نْسن ذ لْأَنْبِيَا. تَاسن-د غَارْوم اَم شَان ن يحُوْڒِيْين وَلَكِن ذݣ وُوْڒَاون نْسن ذ وشَّانن يوْعَرن.
قَا نِّيغ-اَوم ثِمسْڒَايِين-أَ ڒخُّو بَاش مڒْمِي د غَا ثَاس ڒْوقْث، أَذ تْعَقْڒم بلِّي نِّيغ-اَوم-ثنْت نش. ذݣ ومزْوَارُو وَار ذَاوم نِّيغ شَا ثِمسْڒَايِين-أَ مِينْزِي نش اَقَايِي اَكِذْوم.
ڒْمُوْمِنِين ڒبْدَا تسْڒَان إِ تَّعْلِيم ن اَرُّسُل، تْمُوْنن اَݣ وَايَاوْيَا اَم وَاوْمَاثن، تتّن اَغْرُوْم اَݣ وَايَاوْيَا، تْࢲَادْجَان.
لِأَنَّا يِيْنَا وَار خدّْمن شَا إِ سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح، خدّْمن غِير إِ وعدِّيس نْسن وَاهَا. س وَاوَاڒ يِيزِيضن ذ لْمُهَوَاضَا يزوّْقن خدّْعن ؤُڒَاون ن يِنِّي إِي ذِي ثدْجَا نِّيّث.
س مَانَايَا ونِّي ؤُمِي يتْغِيڒ-اَس قَا يبدّ وَار يوطِّي شَا، ئِتْخصَّا-يَاس اَذ د يَارّ ڒْبَاڒ نّس.
س مَانَايَا آي أَيثْمَا يمْعِيزّن ينُو، بدّث نِيشَان مَاشِي اَكنِّيو سنْهزّن. ݣّث لْمجْهُوْد نْوم ڒبْدَا ذِي ڒْخذْمث ن سِيذِيثْنغ، قَا ثسّْنم بلِّي ڒْخذْمث نْوم ذِي سِيذِيثْنغ مَاشِي ذ ڒْبَاطڒ.
وَلَكِن نش ݣّْوْذغ مَامّش ذَاس يوْقع إِ حَوَّا يشْمث-يت وفِيغَر س ثحْرَايْمِيث نّس ؤُڒَا ذ كنِّيو ڒَعْقُوْڒَاث نْوم اَذ فّْغن اَبْرِيذ، وَار ذَاس تْطِيعِيم شَا إِ لْمَسِيح س وُوْڒَاون نْوم بْڒَا نِّفَاق أُو بْڒَا ڒْعِيب.
كنِّيو إِي يرزُّوْن صُّلْح س شَّرِيعَا نِّي اَك أَربِّـي، أَقَا ثتْوَاحَرّْمم زِي لْمَسِيح ثْبعّْذم خ اَرْضَا نّس.
أَمنِّي وَار نتْغِيمِي شَا ذ يحنْجِيرن تَاوِينْت-اَنغ ڒمْوَاج تَارَّانْت-اَنغ. نِغ ذ اَرِّيح يتْصُوْض خَانغ يكسِّي-يَانغ سَّا ذ سَّا س كُڒ اَرِّيح زَعْمَا ن وسڒْمذ أُو س ثحْرَايْمِيث ذ يخَرْوِيضن ن يرْيَازن ذ مِين تْشِيطِّينن.
حْضَام يخف نْوم زݣ يقْزِينن نِّي، يعْنِي يرْيَازن نِّي يتݣّن شَّرّْ يتْحجَّامن إِ بْنَاذم.
نش وَاخَّا وَار دْجِيغ شَا اَكِذْوم س دَّات ينُو اَقَايِي اَكِذْوم س أَرُّوْح ينُو، فَرّْحغ نش خْمِي تْوَاڒِيغ لْعِبَادَا نْوم نِيشَان تݣّم-ت ثَا س ثَا أُو مشْحَاڒ إِي تْبدَّام ذِي لْإِيمَان نْوم ذِي لْمَسِيح.
أَرّم-د ڒْبَاڒ نْوم ؤُڒَا ذ يجّن مَا يزمَّر اَكنِّيو يسْخَرْوض س لْفلْسَفَا نِغ س وغدَّاڒ نِّي يخْوَان عْلَاحْسَاب تَّقَالِيد ن بْنَاذم نِغ عْلَاحْسَاب لْقَوَانِين يقْذِيمن ن دُّنشْت-أَ قَا مَاشِي عْلَاحْسَاب لْمَسِيح.
ؤُڒَا ذ شك حْضَا يخف نّش زَّايس مِينْزِي نتَّا يتْعَارَّاض اَطَّاس إِ مِين نتْبشَّار.
أَقَا نشِّين أَ نِيڒِي ذ يمْعَشَارن ذِي لْمَسِيح يعْنِي مڒَا نقِّيم نطّف مْلِيح اَڒ ونݣَّارُو ذِي تِّقث نِّي إِي تُوْغَا غَارْنغ ذ اَمزْوَارُو.
عَرّْضم-اَس إِ إِبْڒِيس، بدّم نِيْشَان خ دْسَاس ن لْإِيمَان نْوم مِينْزِي ثسّْنم بلِّي أَيثْمَاثْوم ذِي مَارَّا دُّنشْت-أَ اَقَا تْوَاعدَّابن اَم كنِّيو.
ئِسنْجم أَربِّـي غِير لُوْط نتَّا ذ يجّن ن بْنَاذم إِي يدْجَان نِيْشَان ثسْخيَّاق-يث ڒقْبَاحث ن لْمُفْسِدِين.
آي يمْعِيزّن ينُو، ثَبْرَات-أَ ذ وِيس ثْنَاين ڒخُّو إِي ذَاوم د ؤُرِيغ. س ثْنَاين إِذْسنْت سْفكَّرغ-كنِّيو تْشجَّاعغ-كنِّيو س ڒَعْقُوْڒَاث نْوم اَذ تِيڒِيم ثصْفَام.
فكَّر مشْحَاڒ ثْغلْطذ، تُوْب، اݣّ ڒخْذَايم نّش ثِمزْوُوْرَا. مڒَا ثُوْݣِيذ اَذ تُوْبذ، أَذ د اَسغ غَارك اَذ يْسِيغ ڒْقنْدِيڒ نّش زݣ ومْشَان نّس.