22 أيث-كورينث 7:1 - ثريفيث 20201 إِذن آي يمْعِيزّن ينُو، وَامِي ذَانغ يعَاهذ أَربِّـي خ ثْمسْڒَايِين-أَ لَابُد أَ نسِّيصْفَا يخف نّغ زِي مَارَّا مِين ذَانغ يسخْنِيزن ذِي دَّات ذ اَرُّوْح حمَا أَ نِيڒِي ذ صَّالِحِين بْڒَا اَخطِّي س ثِيݣّْوْذِي ن أَربِّـي. အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
ثْقَارّْبم-د غَار يِنِّي يتْمُوْنن ذِي ڒفْرَاحث يعْنِي غَار جْمَاعث ن يِنِّي يخْضَر أَربِّـي إِي د يخڒْقن ذ يمزْوُوْرَا يسمَاون نْسن تْوَازمّن ذݣ وجنَّا. ثْقَارّْبم-د غَار أَربِّـي ونِّي يدْجَان ذ ڒْقَاضِي خ مَارَّا يوْذَان. ثْقَارّْبم-د غَار اَرُّوْحَاث ن صَّالِحِين يَارِّي-ثن أَربِّـي بْڒَا ڒْعِيب.