12 ڒمْحِبّث نّغ وَار خَاوم ت نْتغْلِيق شَا نشِّين، ذ كنِّيو إِي خَانغ ت يتغْلَاقن.
وَلَكِن ثَوَّارْث يحْصَرن ذ وبْرِيذ يقسْحن نِثْنِي تَاوْين غَار ثُوْذَارْث. ذْرُوْس إِي غَا يعْذُوْن سّنِّي.
نشِّين نتْوَازيَّار زِي مْكُڒ جِّهث، وَلَكِن وَار نتْوَاحسّڒ شَا. وَار نسِّين شَا مَانِي غَا نَارّ س وزدْجِيف، وَلَكِن وَار نْتفْشِيڒ شَا.
اَرزْمم-اَنغ كنِّيو يمُوْشَانْ ذݣ وُوْڒَاون نْوم. ؤُڒَا ذ يجّن وَار ث نضْڒِيم شَا، وَار ث نسْعوّج شَا، وَار ث نْغشّ شَا.
أَتَاف أَربِّـي ذ شَّاهذ ينُو مشْحَاڒ إِي كنِّيو تْوحَّاشغ س لْحَنَانَا ن عِيْسَى لْمَسِيح.
ونِّي غَار يدْجَا وَاݣْڒَا ن دُّنشْت-أَ يتْوَاڒَا ؤُمَاس وَار غَارس شَا يتحْذَاجَا أُوْشَا يسقْسح ؤُڒ نّس خَاس، مَامّش غَا ثِيڒِي ڒمْحِبّث ن أَربِّـي ذݣ وَانِيتَا؟