6 إِذن عمَّارص أَ نفْشڒ نشِّين. نسّن مڒَا عَاذ اَقَانغ ذِي دَّات-أَ ن دُّنشْت-أَ نْتَاݣّْوَاج زِي سِيذِيثْنغ.
شُوْف، نشِّين نسّن مڒَا يرز وقِيضُوْن-أَ يعْنِي دَّات نّغ ن دُّنشْت-أَ، أَتَاف غَارْنغ يجّن ن ثْزدِّيغْث نّغْنِي زِي أَربِّـي. ثَدَّارْث نِّي وَار يبْنِين شَا س يفَاسّن تْدُوْمَا إِ ڒبْدَا.
وَار نْتفْشِيڒ شَا، لَّا! مَعْلِيش نشِّين مڒَا نْتَاݣّْوَاج زِي دَّات-أَ ن دُّنشْت-أَ اَتَاف نشِّين نتْعِيش اَك سِيذِيثْنغ.
إِذن ٱجّث تِّقث نْوم، نتَّاث اَذَاوم د ثَاوِي يجّن ن لْأَجَر يمْغَر.
يِيْنَا مَارَّا مُّوْثن ذِي لْإِيمَان نِّي نْسن قْبڒ مَا ذَاسن د اَوْضنْت ثْمسْڒَايِين نِّي إِي زِي ثن يوْعذ. وَلَكِن ࢲْرِين-ثنْت رحّْبن زَّايْسنْت زِي ڒݣّْوَاج، عْتَرْفن بلِّي نِثْنِي ذ يبَرَّانِيْين ذ يعزَّابن ذِي ثْمُوْرْث-أَ.
مِينْزِي ذَانِيتَا وَار غَارْنغ بُو ثنْدِينْت يتْدُوْمَان؛ لَّا، نْرزُّو خ ثنْدِينْت نِّي إِي د غَا يَاسن.
فَا نش تْڒَاغِيغ-د خ يمقّْرَانن يدْجَان جَار ن ثْجُمَاع، نش إِي يدْجَان ذ يجّن ن ومقّْرَان اَم كنِّيو ذ يِجّن ن شَّاهذ خ مِين خف يتْوَاعدّب لْمَسِيح، نش ذ يِجّن عَاوذ إِي غَا يشَرْشن ذِي لْعَظَمَا إِي د غَا يمظْهَارن.
نش ذ يُوْحَنَّا ذ ؤُمَاثْوم، شرّْشغ اَكِذْوم ذِي ڒمْحَاين ذ ڒْمُلْك ن أَربِّـي ذْ صّْبَار إِݣ يدْجَان ذِي عِيْسَى. تُوْغَا دْجِيغ ذِي ثيْزِيْرْث ن بَطْمُس عْلَاحْسَاب اَوَاڒ ن أَربِّـي ذ مِين خف يشْهذ عِيْسَى.