1 شُوْف، نشِّين نسّن مڒَا يرز وقِيضُوْن-أَ يعْنِي دَّات نّغ ن دُّنشْت-أَ، أَتَاف غَارْنغ يجّن ن ثْزدِّيغْث نّغْنِي زِي أَربِّـي. ثَدَّارْث نِّي وَار يبْنِين شَا س يفَاسّن تْدُوْمَا إِ ڒبْدَا.
"نتْسْڒَا-يَاس يقَّار قَا نش اَذ هذْمغ ثَمْزِيذَا-يَا ثَمقّْرَانْت إِي بْنَان يِوْذَان س يفَاسّن، أَذ بْنِيغ يجّن ن ثمْزِيذَا ذِي ثڒْتِيَّام وَار ت بْنِين يِوْذَان س يفَاسّن."
وَاخَّا اَمنِّي قَا أَربِّـي يُوْعْڒَان وَار يزدّغ شَا ذِي ثُوْذْرِين إِي بنَّان س يفَاسّن. أَمش ينَّا نَّبِي إِشَعْيَا:
لِأَنَّا نشِّين نْشَرّش اَك أَربِّـي ذِي ڒْخذْمث-أَ. كنِّيو ذ اَمَرْجع نّس ذ ڒبْنِي نّس.
فَا ڒْكنْز-أَ وَانِيتَا اَقَاث غَارْنغ ذݣ يغرَّافن ن وشَاڒ يعْنِي ذِي دَّات نّغ، بَاش اَذ د يمظْهَار بلِّي جّْهذ-أَ اَمقّْرَان اَطَّاس يتَاس-د زِي أَربِّـي مَاشِي زَّايْنغ.
لِأَنَّا خْمِي نتْغمَّاس س دَّات-أَ نّغ، تْبسَّاڒ خَانغ نشِّين عَاذ نْنهّك. إِيوَا وَار نْرزُّو شَا أَ نِيڒِي بْڒَا اَرُّوْض، نْرزُّو أَ نغْمس س دَّات نّغ ن وجنَّا، مَايمِّي؟ بَاش مِين يفنَّان اَث يسغْڒي مِين وَار يتْمتِّين.
ذَايس ذِي نتَّا عَاوذ إِي ذِي ثْطهَّارم وَلَكِن مَاشِي ذ يجّن ن طَّهَارث يݣِّين س يفَاسّن ن بْنَاذم؛ لَّا، ثْطهَّارم طَّبِيعَا نْوم ثَعفَّانْت قَاع س يِجّن ن طَّهَارث يݣِّي-ت لْمَسِيح.
خ سَّبَاب-أَ نش قَا تْعدَّابغ خ مَارَّا ثِمسْڒَايِين-أَ ثِيْنَا وَلَكِن وَار تْسذْحِيغ شَا، نش سّْنغ ونِّي إِي زِي ؤُمْنغ. تيّْقغ نتَّا يزمَّر اَذ يحْضَا لْأَمَانَا نِّي إِي كِذس جِّيغ حتَّا ٱڒ نْهَار نِّي اَنݣَّارُو.
ڒَاحقَّاش بْرَاهِيم يتْرَاجَا ثَنْدِينْت نِّي غَار دْجَان دْسَاسَاث يتْدُوْمَان، ئِخَطّ-يت أَربِّـي يبْنَا-ت.
فَا لْمَسِيح وَامِي د يحْضَار ذ ڒفْقِي اَمقّْرَان ن ثْمسْڒَايِين-أَ إِي د يُوْسِين، يعْنِي يُوْذف اَقِيضُوْن نِّي يدْجَان عَظِيم وَار ذَاس ينْقِيس وَالُو وَار ث بْنِين شَا يفَاسّن ن بْنَاذم، وَار يدْجِي شَا زِي مِين د يتْوَاخڒْقن ذِي دُّنشْت-أَ.
شُوْف، لْمَسِيح وَار يُوْذِيف شَا اَخَّام نِّي اَمْقدّس اَطَّاس إِي يبْنَان س يفَاسّن ن بْنَاذم يتْشَابَّاهن وَاهَا ذݣ ونِّي ن صَّح؛ لَّا، نتَّا يُوْذف ذݣ وجنَّا نِّيث اَذ يحْضَار زَّاث إِ أَربِّـي عْلَاحْسَاب نشِّين.
حمَا أَ نْوَارث يجّن ن وَاݣْڒَا عمَّارْص اَذ يفْنَا عمَّارْص اَذ يخْسَر عمَّارْص اَذ يكْشف ونِّي إِي ذَاوم يتْوَاخمّْڒن ذݣ وجنَّا.
مڒَا اَمنِّي إِي غَا تْوَامْحَانْت مَارَّا ثِمسْڒَايِين-أَ، مَامّش إِي غَا ثِيڒِي ثُوْذَارْث نْوم؟ إِيوَا أُو لَابُد اَذ تْعِيشم س يِجّن ن ثُوْذَارْث ثصْفَا اَذ طَاعم إِ أَربِّـي
نشِّين نسّن بلِّي نࢲْوَا زِي ڒْموْث غَار ثُوْذَارْث ڒَاحقَّاش نْتخْس أَيثْمَاثْنغ. ونِّي وَار يتخْسن شَا عَاذ اَقَاث يتْعِيش ذِي ڒْموْث.
أَمنِّي إِي غَا نسّن بلِّي نشِّين زِي لْحَقِيقَا، أَمنِّي عَاوذ أَ نسْريّح ؤُڒَاون نّغ زَّاث إِ أَربِّـي.
آي يمْعِيزّن ينُو، ڒخُّو نشِّين ذ ثَارْوَا ن أَربِّـي. عَاذ وَار د تْمظْهَار شَا صِّيفث نّغ مَامش غَا ثِيڒِي، وَلَكِن نسّن اَذ تِيڒِي اَم نتَّا خْمِي د غَا يمظْهَار ڒَاحقَّاش اَث نْࢲر نتَّا مَامش إِي يدْجَا.