17 شُوْف، ڒمْحَاين نّغ فْسُوْسنْت تْرَاحنْت تَاسنْت-يد ذغْيَا، سوْجَاذنْت-اَنغ غَار يِجّن ن لْعَظَمَا ذ ثَمقّْرَانْت بْڒَا ڒقْيَاس.
ضحْشث، فَرْحث. أَقَا غَارْوم يجّن ن لْأَجَار ذ اَمقّْرَان ذݣ وجنَّا ڒَاحقَّاش اَمنِّي إِي تْوَاعدّْبن لْأَنْبِيَا تُوْغَا يدْجَان قْبڒ نْوم.
ذِي نْهَار نِّي فَرْحم نݣْزم س ڒفْرَاحْث ڒَاحقَّاش اَغَارْوم يِيڒِي يجّن ن لْأَجَار ذ اَمقّْرَان ذݣ وجنَّا مِينْزِي اَمُّو إِي يݣِّين ڒجْذُوْذ نْسن إِ لْأَنْبِيَا.
إِنَّمَا، ذِي مْكُڒ ثنْدِينْت يعدْجم-اَيي-د أَرُّوْح يقدّْسن قَا يتْرَاجَا-ٱيِي ڒحْبس ذ تَمَارَا.
أَذَاسن يُوْش ثُوْذَارْث وَار يفنِّين شَا إِ يِنِّي يصبَّارن تݣّن لْحَسَانَاث، لِأَنَّا رزُّوْن خ لْهِمَّا ذ ؤُوقَّار ذ ثُوْذَارْث نِّي يتْدُوْمَان.
شُوْف، نش تْوَاڒِيغ اَعدّب-أَ إِي خَانغ يتكّن ذِي دُّنشْت-أَ نتَّا وَار يدْجِي ذ وَالُو بَاش اَذ يمثّل اَك لْعَظَمَا إِي ذَانغ د غَا يمظْهَارن.
وِي يزمَّرن اَخَاسن يحْكم؟ ؤُڒَا ذ يجّن! لِأَنَّا نتَّا عِيْسَى لْمَسِيح إِݣ يمُّوْثن. أُو كْتَار، يكَّر-د زِي ڒْموْث أُو ذ نتَّا إِي يدْجَان خ وفُوْسِي ن أَربِّـي، ئِتْشَافَاعن ذَايْنغ.
وَلَكِن ذِي مَارَّا مَانَايَا نشِّين نتْوَاحْسَاب كْتَار زِي لْأَبْطَال خ وفُوْس ن ونِّي إِي ذَانغ يخْسن.
مَامش يقَّار لْكِتَاب: <مَانَاينِّي وَار ذِنِّي بُو ثِيطّ إِي ث يتْوَاڒَان، نِغ ذ اَمجُّوْن إِي ذَاس يتسْڒَان، نِغ ذ ڒَعْقڒ إِي ث يتْخَايَاڒن، مِين يسوْجذ أَربِّـي إِ يِنِّي إِي ث يتْحِبَّان.>
ڒخُّو نشِّين اَغمْبُوْب نّغ وَار يغْمِيس س وَالُو. نتْوَاڒَا لْعَظَمَا ن سِيذِيثْنغ، نتْوَابدَّاڒ بَاش أَ نِيڒِي ذ يجّن ن صِّفث نّس س يِجّن ن لْعَظَمَا يتْمَارْنِين. مَانَايَا يتَاس-د زِي سِيذِيثْنغ إِݣ يدْجَان ذ أَرُّوْح.
لِأَنَّا سّْنغ خْمِي تتَّارم خَافِي إِ أَربِّـي ذ اَرُّوْح ن سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح يتْعَوَان-اَيِي اَتَاف مِين ذَايِي يتوْقِيعن اَذ يذْوڒ ذ اَسفْڒث ينُو.
خ مَانَايَا ذ كنِّيو إِݣ يدْجَان ذ شَّان نّغ جَار ثْجُمَاع ن ڒْمُوْمِنِين، نسَّاوَاڒ خ صّْبَر نْوم ذ لْإِيمَان نْوم ذِي مَارَّا اَعدّب نِّي ذ مَارَّا ڒمْحَاين نِّي إِي خَاوم إِي تكّن.
أَربِّـي نتَّا ذ بَاب ن ڒْحَقّ، أَذ يعدّب س ڒمْحَاين يِنِّي إِي كنِّيو يتْمحَّانن،
خ مَانَايَا نش صبَّارغ خ مَارَّا ثِمسْڒَايِين عْلَاحْسَاب يِنِّي يتْوَاخْضَرن حمَا ؤُڒَا ذ يِيْنَا اَذ نجّْمن س وفُوْس ن عِيْسَى لْمَسِيح، أَكِذس يجّن لْعَظَمَا إِي وَار يفنِّين شَا.
سَّعْذ ن ونِّي يصْبَارن خ ڒمْحَاين اَتَاف خْمِي غَا ينْجح اَذ ييْسِي تَّاج ن ثُوْذَارْث ونِّي إِي زِي يعَاهذ أَربِّـي يِنِّي إِي ث يتْحِبَّان.
أَقَا يُوْسَا-د ونݣَّارُو ن مَارَّا ثِمسْڒَايِين. إِذن يتْخصَّا اَذ د تَارّم ڒْبَاڒ نْوم اَغَارْوم يِيڒِي ڒَعْقڒ نْوم بَاش اَتَاف اَذ تْزمَّرم اَذ تْࢲَادْجم.
أَتَاف اَذ تْوَاعدّْبم شْوَايْت ن ڒْوقْث ڒخْدّنِّي اَكنِّيو يسْريّح أَربِّـي نّغ إِي ذِي يدْجَا مَارَّا اَرْضَا ذ نتَّا إِي ذَاوم د يڒَاغَان غَار لْعَظَمَا نّس وَار يفنِّين شَا ذِي لْمَسِيح. أَكنِّيو يسْبدّ، أَكنِّيو يسجْهذ، أَكنِّيو يݣّ خ دْسَاس.
آي يمْعِيزّن ينُو، ڒخُّو نشِّين ذ ثَارْوَا ن أَربِّـي. عَاذ وَار د تْمظْهَار شَا صِّيفث نّغ مَامش غَا ثِيڒِي، وَلَكِن نسّن اَذ تِيڒِي اَم نتَّا خْمِي د غَا يمظْهَار ڒَاحقَّاش اَث نْࢲر نتَّا مَامش إِي يدْجَا.
فَا ونِّي يزمَّرن اَكنِّيو يحْضَا بَاش وَار تنْذْڒِيفم شَا، ئِزمَّر عَاوذ اَكنِّيو يقدّم غَار زَّاث نّس لْعَظِيم اَذ تِيڒِيم بْڒَا ڒْعِيب اَغَارْوم ثِيڒِي يجّن ن ڒفْرَاحث ذ ثَمقّْرَانْت،