5 فَا مڒَا يجّن تُوْغَا يسْخيَّاق-يكنِّيو، وَار يدْجِي بُو ذ نش إِݣ يسْخيّق لَّا. يمْكن يسْخيّق-يكنِّيو مَارَّا نِغ ڒبْعَاض زَّايْوم (وَار خْسغ شَا اَذ سمْغَارغ لْقَضِيَا-يَا).
ثُوْسَا-د غَارس يجّن ن ثمْغَارْث زِي أَيث-كَنْعَان ثْزدّغ ذِنِّي. تْرَاغَا ثقَّار-ٱس إِ عِيْسَى: "رْحم-اَيِي آ سِيذِي، آ مِّيس ن أَيث-دَاود! قَا يدْجِي ذَايس يجّن ن جّنّ ذ اَعفَّان يتْعدَّاب-يت اَطَّاس."
آي أَيثْمَا تْزَاوَاݣغ-كنِّيو، إِڒِيث اَم نش لِأَنَّا نش عَاوذ ذوْڒغ اَم كنِّيو. كنِّيو وَار ذَايي ثضْڒِيمم شَا ؤُڒَا س يِجّن ن ڒْحَاجث.
نش غَارِي تِّقث ذِي أَربِّـي وَار ثْقبّْڒم بُو شَان ن اَرَّاي نّغْنِي. وَلَكِن ونِّي إِي كنِّيو يسْخرْوَاضن، مِين مَا يعْنَى نتَّا اَث يحَاسب س لْعِقَاب نّس.