9 نتَّا ينَّا-ٱيِي لَّا، ئِشْفَا-يَاش أَرْضَا ينُو؛ جّْهذ ينُو اَذ يذْوڒ يكْمَاڒ س ضُّوْعف-أَ. فَلِهَاذَا فَرّْحغ اَطَّاس اَذ فْتَخَرغ س ضُّوْعف ن جّْهذ ينُو بَاش جّْهذ ن لْمَسِيح اَذَايِي يزْذغ.
ئِقَارّب-د غَارْسن عِيْسَى يسِّيوڒ اَكِذْسن ينَّا-ٱسن: "ثمُّوْش-اَيِي مَارَّا سُّلْطَا ذݣ وجنَّا ذ ثْمُوْرْث.
سْڒمْذم-اَسن اَذ ݣّن مَارَّا مِينْزِي كنِّيو وصِّيغ. أَقَا نش اَكِذْوم يڒِيغ ڒبْدَا اَڒ غَا يفْنَا زْمَان!"
لَّا، أَذَاوم ؤُشغ اَوَاڒن ذ ڒفْهَامث حمَا مَارَّا يِنِّي كِذْوم يتْمنْغَان وَار زمَّرن شَا اَخَاوم د اَرّن.
ثِمسْڒَايِين نِّي ثِنِّي إِݣ يتِيڒِين ڒبْدَا اَك بْنَاذم ذ ثِنِّي إِي كنِّيو يتْغَارَّان. أُو أَربِّـي نتَّا ذَايس تِّقث، وَار كنِّيو يتجِّي شَا اَذ تْوَاغَارَّام س مِين وَار ثْزمَّرم اَذ تصْبَرم؛ لَّا، أَذَاوم يذبَّر يجّن ن ثوَّارْث حمَا اَذ تصْبَرم إِ مَانَاينِّي.
وَلَكِن نش س اَرْضَا ن أَربِّـي ذوْڒغ مَامّش دْجِيغ ڒخُّو. ثُمَّا اَرْضَا نّس وَار يدْجِي بُو خَافِي س بْڒَا نّْفَع؛ لَّا، نش شَّاثغ تَمَارَا كْتَار زَّايْسن مَارَّا. مَاشِي ذ نش زَعْمَا؛ لَّا، ذ اَرْضَا ن أَربِّـي إِي كِذِي.
تُوْغَا اَقَايِي اَكِذْوم س يِجّن ن ضُّعف ذ يِجّن ن ثِيݣّْوْذِي، ترْجِيجِيغ اَطَّاس.
حمَا لْإِيمَان نْوم وَار يتْبدِّي شَا س ڒفْهَامث ن بْنَاذم، أَذ يبدّ س ثْزمَّار ن أَربِّـي.
مڒَا نش أُو لَابُد اَذ فْتَخَرغ، أَذ فْتَخَرغ س مِين ذَايِي د يسْبيَّانن ضعْفغ.
أُو لَابُد اَذ فْتَخَرغ عَاذ، وَاخَّا وَار ذَايس بُو نّْفَع. أَذ سِّيوْڒغ ڒخُّو خ ثْمسْڒَايِين إِي د يهْوَان ذِي لْوَاحِي ذ ثْمسْڒَايِين ينُّوْفَرن إِي د يسْبيّن سِيذِيثْنغ.
س مَانَايَا عْلَاحْسَاب لْمَسِيح نش فَرّْحغ س ضُّوْعف ينُو ذ ثُوْكّْوْرَا ذ تَمَارَا ذ وعدّب ذ ؤُزِيَّار. مَايمِّي؟ مڒَا ضعْفغ ڒخْدّنِّي نش اَذ يڒِيغ جهْذغ.
نش س ڒفْرَاحث اَذ هْذِيغ يخف ينُو اَذ تْوَاهْذِيغ عْلَاحْسَاب ڒَعْمَار نْوم. مڒَا تخْسغ-كنِّيو اَطَّاس، مَا ثسْنقْصم ڒمْحِبّث نْوم خَافِي؟
ئِجّن ن ورْيَاز اَم وَانِيتَا زمَّرغ نش اَزَّايس فْتَخَرغ. وَلَكِن وَار تفْتَخَرغ شَا زِي مِين ذَايِي د يُوْسِين، تفْتَخَرغ زِي ضُّوْعف ينُو أُو صَافِي.
تتَّارغ إِ أَربِّـي زݣ وَاݣْڒَا نّس اَعْظِيم اَكنِّيو يسجْهذ ذِي نّفْس نْوم س وفُوْس ن أَرُّوْح نّس
قَاع ثِمسْڒَايِين زمَّرغ-اَسنْت س ونِّي إِي ذَايِي يتشّن جّْهذ.
نْتتَّار إِ أَربِّـي اَذ تْجهْذم ذِي مَارَّا ثِزمَّار نْوم عْلَاحْسَاب لْقُوَّا نّس يدْجَان عَظِيمَا بَاش اَذ تْبدّم اَذ تصْبَارم مْلِيح س ڒفْرَاحث،
أَرْضَا ن سِيذِيثْنغ ينْفيّض-د خَافِي س وَاطَّاس ذ وَاطَّاس، أَكِذس يجّن ن لْإِيمَان ذ يِجّن ن ڒمْحِبّث إِݣ يدْجَان ذِي عِيْسَى لْمَسِيح.
سخْسِين اَحَذُوْق ن ثْمسِّي، فڒْثن زِي ڒقْضع ن سِّيف. ضُّوْعف نْسن يذْوڒ ذ جّْهذ، جهْذن ذِي ڒْحَرْب ؤُزّْڒن خ ڒْعَسْكَار ن ثْمُوْرَا نّغْنِي.
فَلِهَذَا أَ نْقَارّب س زْعَامث غَار ڒْعَرْش ن أَربِّـي ذَايس اَرْضَا بَاش أَ نَاف ذِنِّي اَرَّاحْمث ذ يجّن ن اَرْضَا إِي ذَانغ غَا يعَاوْنن ذِي ڒْوقْث ن ؤُحْذَاجِي نّغ.