5 نتْرزَّا اَوَاڒن ذ كُڒ اَرَّاي إِي ذِي يدْجَا تَّكبُّر إِݣ يتْعَارَّاضن إِ مِين نسّن خ أَربِّـي. نْحبّس كُڒ لْفِكْرَا حمَا اَتَاف اَذ تْطَاع إِ لْمَسِيح.
ڒَاحقَّاش زݣ وُوْڒ إِي زِي د تكَّانْت لْأَفْكَار ثِعفَّانِين ذ ثْمنْغِيْوْث ذ زّْنَا ذ لْفَسَاد ذ ثُوْكَّارْذَا ذ ࢲُّوْر ذ ڒْبَاطڒ.
ئِݣَّا س وفُوْس نّس ڒخْذَايم ذ ثِمقّْرَانِين، ئِشتَّت يِنِّي يحسْبن يخف نْسن ذ يمقّْرَانن.
وَاخَّا نِثْنِي تُوْغَا سّْنن أَربِّـي، وَلَكِن وَار ث حمِّيذن شَا وَار ث ثْشكَّرن شَا مَامّش يتْخصَّا اَذ ݣّن اَك أَربِّـي. لْأَفْكَار نْسن ذوْڒنْت خْوَانْت، ؤُڒَاون نْسن ذ يبُوْهَاڒِيْين ذوْڒن ذ ثَادْجسْت.
أَقَا زِي عِيْسَى أُو خ سَّبَاب ن يِيسم نّس يݣَّا ذَايِي أَربِّـي لْبَرَكَا حمَا اَذ يڒِيغ ذ اَرَّسُوْل، أَذ بشَّرغ يوْذَان زِي مَارَّا ڒݣْنُوْس اَزَّايس اَمْنن اَذَاس طَاعن.
ڒخُّو يبَان-د مَانَايَا إِ يِوْذَان يتْوَاسّن س لْكُتُب ن لْأَنْبِيَا. أَربِّـي يعْنِي ونِّي يتْدُوْمَان إِ ڒبْدَا يُوْمَر اَزَّايس اَمْنن مَارَّا ڒݣْنُوْس اَذَاس طَاعن.
وَلَكِن تَافغ يجّن ن طَّبِيعَا نّغْنِي ذݣ يخف ينُو إِݣ يتْمنْغَان اَكذ مِين غَارِي ذِي ڒَعْقڒ ينُو. س طَّبِيعَا-يَا تقّن-اَيِي ڒْمُعْصِيّث نِّي إِي ذَايِي يزدّْغن ذݣ يِيخف ينُو.
لِأَنَّا يقَّار لْكِتَاب: <ڒفْهَامث ن يِنِّي يتفْهَامن اَت هذْمغ. ڒفْطَانث ن يِنِّي يفطّْنن اَت سْفشْڒغ.>
شُوْف، ڒفْهَامث ن دُّنشْت-أَ نتَّاث ذ ثُوْبُّوْهْڒِيَا وَاهَا غَار أَربِّـي. لِأَنَّا يقَّار لْكِتَاب: <نتَّا يطّف يمِيغِيسن ذݣ يخَارْوِيضن نْسن.>
أَقَا ثْصبَّرم ؤُڒَا ذ يِنِّي إِي كنِّيو يتَارَّان ذ يسمْغَان، ذ يِنِّي إِي كنِّيو يتتّن، ذ يِنِّي إِي خَاوم يتْبُوْصَرن، ذ يِنِّي إِي ذِي يدْجَا تَّكبُّر، ذ يِنِّي إِي كنِّيو يشَّاثن س يسقِّيڒن.
صَّذَاقَا-يَا ثُوْشَا دَّلِيل خَاوم، زَّايس إِي غَا حمْذن صَّالِحِين أَربِّـي. ثُوْمْنم س لْإِنْجِيل ن لْمَسِيح، ثْطَاعم-اَس خْمِي تْصدَّاقم اَطَّاس خَاسن أُو خ مَارَّا يوْذَان.
ثُمَّا ڒهْنَا ن أَربِّـي إِݣ يتجْهِيذن خ مَارَّا ڒفْهَامث ذِي دُّنشْت-أَ ذ ونِّي إِي غَا يحْضَان ؤُڒَاون نْوم ذ ڒَعْقُوْڒَاث نْوم ذِي عِيْسَى لْمَسِيح.
نتَّا يتْعَارَّاض إِ أَربِّـي يسمْغَار يخف نّس خ مَارَّا مِينْخف يدْجَا يسم ن أَربِّـي ذ مِين عبّْذن يِوْذَان حتَّا اَذ يقِّيم ذِي ثمْزِيذَا ثَمقّْرَانْت ن أَربِّـي اَذ يعيّض اَذ يِينِي قَا نش ذ أَربِّـي.
ثُمَّا اَذ د يمظْهَار لْمسْخُوْط، أَخَاس يصُوْض سِيذِيثْنغ عِيْسَى س وقمُّوْم نّس اَث ينغ، أَث يسْبطّڒ س لْعَظَمَا نّس إِي زِي د غَا يعْقب عِيْسَى.
أَقَا اَوَاڒ ن أَربِّـي يدَّر نتَّا يفْسُوْس، ئِقْضع اَطَّاس كْتَار زِي سِّيف ن ثْنَاين ن جِّهَاث. ئِتَاذف اَڒ ذَاخڒ يفرّق بُوْحْبڒ ذ اَرُّوْح ذ مَانِي تْمُوْنن ڒمْفَاسڒ، ئِتَاذف غَار وَاذُوْف. ئِتْميَّاز جَار لْأَفْكَار ذ لْأَغْرَاض ن وُوْڒ.
وَامِي يعْذُو اَعدّب نِّي بْڒَا ڒْمُعْصِيّث، ئِذْوڒ نتَّا ذ ڒْعُنْصَر ن وسنْجم يعْنِي يزمَّر اَذ يسنْجم مَارَّا يِنِّي إِي ث يتْطَاعَان.
أَربِّـي بَابَاثْنغ يخْضَر-يكنِّيو عْلَاحْسَاب مَامّش تُوْغَا يسّن نتَّا زِي قْبڒ، ئِسِّيصْفَا-كنِّيو س يِجّن ن ڒْخذْمث ن أَرُّوْح يقدّْسن حمَا اَذ تْطَاعم إِ عِيْسَى لْمَسِيح اَذ تْوَارُوْشّم س يذَامّن نّس إِي يُوْزّْڒن. أَذَايْوم يمَارْنِي اَرْضَا ذ ڒهْنَا س وَاطَّاس.
ڒخُّو ثسِّيصْفَام يخف نْوم وَامِي ثْطَاعم إِ لْحَقِيقَا بَاش اَذ تِيڒِي ذَايْوم يجّن ن ڒمْحِبّث جَار وَاوْمَاثن بْڒَا نِّفَاق. س مَانَايَا يتْخصَّا-كنِّيو اَذ ثخْسم اَيَاوْيَا اَطَّاس س وُوْڒَاون نْوم.