11 لَّا! ونِّي يسَّاوَاڒن اَمنِّي يتْخصَّا-يَاس اَذ يسّن مِين نعْنَا نشِّين ذِي ثبْرَاثِين-أَ نّغ اَخْمِي نتْغَاب، أَمنِّي إِي غَا نخْذم خْمِي د نْحطَّار.
لِأَنَّا قَّارن خَافِي ڒبْعَاض زَّايْوم قَا ثِبْرَاثِين ن بُوْلُس جهْذنْت قسْحنْت. أُو قَّارن عَاوذ وَلَكِن خْمِي اَكِذْنغ يتِيڒِي نتَّا س يِيخف نّس يتضْعِيف اَوَاڒن نّس خْوَان.
شُوْف، وَار نْزمَّر أَ نْقَرَن يخف نّغ نِغ أَ نْمثّل يخف نّغ اَك يِنِّي يتْشكَّارن إِ يِيخف نْسن. يِيْنَا خْمِي تْميَّازن يخف نْسن اَك وَايَاوْيَا نِغ تْمثَّالن يخف نْسن اَك وَايَاوْيَا يعْنِي ذَايْسن ڒقْفَاڒث.
شُوْف، ݣّْوْذغ خْمِي د غَا اَوْضغ وَار كنِّيو تِيفغ شَا مَامّش تْمنِّيغ اَكنِّيو اَفغ. أُو عَاوذ وَار ذَايِي تِيفم شَا مَامّش تْمنِّيم اَذَايِي ثَافم. ݣّْوْذغ اَذ اَفغ جَارَاوم اَمنْغِي ذ ڒحْسذ ذ وعَصّب، كُڒ يجّن يرزُّو إِ يِيخف نّس وَاهَا، ذ ڒْبَاطڒ ذ نَّمِيمَا، ذَايْوم تَّكبُّور ذ ڒْفَاوْضَا.
س مَانَايَا إِي تَارِيغ نش ثِمسْڒَايِين-أَ ذِي ثبْرَات-أَ نش غَابغ خَاوم. أَمُّو خْمِي إِي د غَا عقْبغ غَارْوم وَار خْسغ شَا اَذ يڒِيغ قسْحغ اَكِذْوم عْلَاحْسَاب سُّلْطَا نِّي إِي ذَايِي يُوْشَا سِيذِيثْنغ. يُوْشَا-ٱيِي-ت بَاش اَكنِّيو سْجهْذغ مَاشِي اَكنِّيو رْزغ.