9 وَار تجَّا ؤُڒَا ذ يشْتن اَذ تْسجّل اَك ثَاجَّاڒِين غَار لْمُعَاوَنَا إِلَّا مڒَا غَارس زِي ستِّين يسݣّْوُوْسَا اَڒ ثْسَاونْت، إِلَّا مڒَا تُوْغَا غَارس يجّن ن ورْيَاز وَاهَا.
ئِمْسخَّارن يتْخصَّا أُو لَابُد اَذ يڒِين ذ يرْيَازن ن يِجّن ن ثمْغَارْث وَاهَا، أَذ حكّْمن خ يحنْجِيرن ذ ثُوْذْرِين نْسن مْلِيح.
فَا اَرَّايس ن جْمَاعث مَاشِي اَم يِجّن ن بْنَاذم إِي تْعيَّابن يِوْذَان. أُو لَابُد اَغَارس ثِيڒِي يجّن ن ثمْغَارْث وَاهَا. أُو لَابُد اَذ يحْكم خ يِيخف نّس اَذَايس يِيڒِي لْمَعْقُوْل ذ لْإِحْتِرَام اَذ يتْرحَّاب زݣ ينوْجِيون اَغَارس ثِيڒِي ثْزمَّار اَذ يسڒْمذ يوْذَان.
فَا ثَاجَّاڒِين ثِمزْيَانِين وَار ثنْت تْسجَّال شَا عْلَاحْسَاب لْمُعَاوَنَا. نِثنْتِي خْمِي غَا ثذْفَارنْت شّهَاوَاث نْسنْت كْتَار زِي لْمَسِيح اَتَاف رزُّوْنْت اَذ مڒْشنْت.
إِذن، خْسغ ثَاجَّاڒِين ثِمزْيَانِين اَذ مڒْشنْت اَذ د جّنْت يحنْجِيرن اَذ سُوْݣُوْرنْت ثَدَّارْث نْسنْت مْلِيح وَار تجِّينْت بُو شَان لْفُرْصَا إِ ڒْعَذُو اَخَاسنْت يسِّيوڒ س ڒْعِيب.
ثَمْغَارْث ذ ڒْمُوْمْنَا مڒَا تِيڒِينْت اَكِذس شَان تَاجَّاڒِين اَذَايْسنْت تْهِيلَّا أُو لَابُد اَكِذس قِّيمنْت اَخَاسنْت ثْذبَّر. ثِيْنَا، مَاشِي ذ جْمَاعث ن ڒْمُوْمِنِين اَخَاسنْت تَرْبُو؛ لَّا، أَذ تَرْبُو غِير خ ثِنِّي يدْجَان ذ ثَاجَّاڒِين حْذَاجنْت ذ صَّح.