10 نتَّا يمُّوْث خَانغ بَاش أَ ندَّر اَكِذس وَاخَّا نشِّين نْفَاق نِغ نطّص ذݣ ونْضڒ.
مِّيس ن بْنَاذم ؤُڒَا ذ نتَّا وَار د يُوْسِي شَا حمَا اَخَاس خذْمن يِوْذَان. لَّا، نتَّا يُوْسَا-د حمَا اَخَاسن يخْذم، أَخَاسن يصدّق ثُوْذَارْث نّس حمَا اَذ يسنْجم اَطَّاس زَّايْسن."
نش إِݣ يَروّْسن ذ صَّح. ونِّي إِݣ يَروّْسن ذ صَّح يتْصدَّاق ثُوْذَارْث نّس خ يحُوْڒِيْين نّس.
س مَانَايَا بَابَا يتْحِبَّا-ٱيي مِينْزِي نش تْصدَّاقغ ثُوْذَارْث ينُو حمَا عَاوذ اَتِيد اَرّغ.
وَار ذِنِّي بُو ڒمْحِبّث كْتَار زِي ثنِّي ن بْنَاذم اَذ يصدّق ثُوْذَارْث نّس عْلَاحْسَاب يمدُّوْكَاڒ نّس.
وِي يزمَّرن اَخَاسن يحْكم؟ ؤُڒَا ذ يجّن! لِأَنَّا نتَّا عِيْسَى لْمَسِيح إِݣ يمُّوْثن. أُو كْتَار، يكَّر-د زِي ڒْموْث أُو ذ نتَّا إِي يدْجَان خ وفُوْسِي ن أَربِّـي، ئِتْشَافَاعن ذَايْنغ.
شُوْف، سِيْوْضغ-اَوم-د مَانَاينِّي يدْجَان مُهِم تُوْغَا قبْڒغ-ث نش س يِيخف ينُو، يعْنِي لْمَسِيح يمُّوْث عْلَاحْسَاب ڒْمُعْصِيَاث نّغ مَامّش يقَّار لْكِتَاب.
يمُّوْث نتَّا عْلَاحْسَاب مَارَّا يوْذَان بَاش يِنِّي يدَّرن وَار تدَّرن شَا إِ يِيخف نْسن وَاهَا، أَذ دَّرن إِ ونِّي خَاسن يمُّوْثن ثُمَّا يتْوَاسكَّر-د زِي ڒْموْث.
تُوْغَا وَانِيتَا وَار غَارس بُو ڒْمُعْصِيّث يَارِّي-ث أَربِّـي ذ ڒْعِيذ نّغ حمَا اَذَانغ يَارّ نِيشَان اَك أَربِّـي.
عِيشم ذِي ڒمْحِبّث مَامش يݣَّا لْمَسِيح وَامِي ذَانغ يحِبّ يصدّق خَانغ يخف نّس اَم يِجّن ن صّذْقث ثُفُوْح ذ يجّن ن دْبِيحث إِ أَربِّـي.
فَا آي أَيثْمَا، وَار نخْس شَا اَذ تْقفْڒم إِ يِيخف نْوم عْلَاحْسَاب يِنِّي يطّْصن ذݣ يمضْڒَان بَاش وَار تْخيِّيقم شَا اَم يِنِّي نّغْنِي وَار ذِي يدْجِي بُو لْأَمَال.
عْلَاحْسَاب اَوَاڒ ن سِيذِيثْنغ نقَّار-اَوم قَا نشِّين يعْنِي يِنِّي عَاذ يدَّرن يعْنِي يِنِّي عَاذ يقِّيمن ذِي دُّنشْت-أَ خْمِي د غَا يَاس سِيذِيثْنغ قَا نشِّين وَار نتْݣَعِّيذ شَا ذ يمزْوُوْرَا خ يِنِّي يطّْصن ذݣ يمضْڒَان.
سّنِّي نشِّين يعْنِي يِنِّي عَاذ يدَّرن يعْنِي ينِّي عَاذ اَقَانغ ذِي دُّنشْت-أَ اَتَاف اَكِذْسن نتْوَارْفع غَار وجنَّا ذݣ يسيْنُوْثن بَاش أَ نْمڒْقَا اَك سِيذِيثْنغ ذِي لْهَوَا. وَا ٱمنِّي اَكِذس نِيڒِي إِ ڒبْدَا.
إِذن، وَار نْتطّص شَا اَم يِوْذَان نّغْنِي، ئِتْخصَّا أَ نِيڒِي نْفَاق اَغَارْنغ يِيڒِي ڒَعْقڒ.
نتَّا يصدّق ثُوْذَارْث نّس ذ يجّن ن لْفِدْيَا بَاش اَزَّايس يسنْجم مَارَّا يوْذَان، مَانَايَا اَذ يتْوَاشْهذ ذِي ڒْوقْث نّس.
أَقَا يجّن وَاوَاڒ ذَايس تِّقث: مڒَا نمُّوْث اَكِذس، أُوْشَا أَ ندَّر اَكِذس.
نتَّا يصدّق خَانغ يخف نّس ذ يجّن ن لْفِدْيَا خ مَارَّا شَّرّْ نّغ أُو عَاوذ بَاش اَذ يسِّيصْفَا يجّن ن شَّعْب إِ يِيخف نّس اَتَاف اَذ يڒِين نّس مُجُوْدِين اَذ ݣّن لْحَسَانَاث.
نتَّا س يِيخف نّس ييْسِي ڒْمُعْصِيَاث نّغ ذِي دَّات نّس خ ثحْنَاشْت نِّي حمَا أَ نمّث نشِّين س وُوْڒَاون نّغ إِ ڒْمُعْصِيَاث، أَ ندَّر إِ مِين يدْجَان نِيْشَان. أَقَا س وجَرِّيح نّس إِي زِي ثْݣنْفَام كنِّيو.
أَمنِّي إِݣ يݣَّا لْمَسِيح وَامِي يتْوَاعدّب يجّن ن تْوَاڒَا إِ ڒبْدَا عْلَاحْسَاب ڒْمُعْصِيَاث. يعْنِي ونِّي يدْجَان نِيْشَان يتْوَاعدّب ذݣ ومْشَان ن يِنِّي يعصَّان حمَا اَكنِّيو يسِّيوض غَار أَربِّـي. دَّات نّس نْغِين-تث، ئِسدَّر-يت-يد أَرُّوْح يقدّْسن.