18 إِذن، شجّْعث اَيَاوْيَا س وَاوَاڒن-أَ.
خْمِي غَا يبْذَا اَذ يوْقع مَانَايَا، بدّث سْݣَعّذث اَزدْجِيف نْوم مِينْزِي عْڒَاين اَذ تْنجْمم."
سّنِّي نشِّين يعْنِي يِنِّي عَاذ يدَّرن يعْنِي ينِّي عَاذ اَقَانغ ذِي دُّنشْت-أَ اَتَاف اَكِذْسن نتْوَارْفع غَار وجنَّا ذݣ يسيْنُوْثن بَاش أَ نْمڒْقَا اَك سِيذِيثْنغ ذِي لْهَوَا. وَا ٱمنِّي اَكِذس نِيڒِي إِ ڒبْدَا.
فَا آي أَيثْمَا، وَار نْتحْذِيجِي شَا اَذَاوم نْتَارِي خ لْأَوْقَات نِغ ذ تَّوَارِيخ.
فَلِيهَذَا تْشجَّاعث اَيَاوْيَا تْعَاوَانث اَيَاوْيَا مَامّش تݣّم ڒخُّو.
آي أَيثْمَا، نْهَاث يِنِّي يتْبَاعن فَرْق-شّْغڒ، شجّْعث يِنِّي يتفْشِيڒن، عَاوْنث يِنِّي يتضْعِيفن، صبَّارث اَك مَارَّا.
خ مَانَايَا سْجهْذث يفَاسّن نْوم يرْخُوْن ذ يفَادّن نْوم يفشْڒن.