12 أَذ يَرْنِي سِيذِيثْنغ ڒمْحِبّث نْوم اَك وَايَاوْيَا اَت يسْفيّض س وَاطَّاس اَك مَارَّا يوْذَان اَم نشِّين نخْس-يكنِّيو.
ڒُوْصِيّث وِيس ثْنَاين اَم ثنِّي ثَمزْوَارُوْت: أَذ تخْسذ اَجَّار نّش اَمشْنَاو يخف نّش.
ݣّث إِ يِوْذَان مِين ثخْسم اَذَاوم ݣّن. مَانَايَا ذ ڒْمَعْنَا ن شَّرِيعَا ن مُوْسَى ذ تَّعَالِيم ن لْأَنْبِيَا.
نَّان-اَس اَرُّسُل إِ سِيذِيثْنغ: "اَرْنِي ذَايْنغ لإِيمَان."
ئِتْخصَّا وَار يتِيڒِي شَا ومَارْوَاس جَارَاوم؛ لَّا، ئِتْخصَّا اَذ يِيڒِي إِلَّا ومَارْوَاس ن ڒمْحِبّث. أَقَا ونِّي يتخْسن ونّضْنِي يتْوَاحْسَاب يكمّڒ مِين يُوْرِين ذِي شَّرِيعَا.
ونِّي إِݣ يفرّْقن زَّرِّيعث إِ وفدْجَاح نِّي إِݣ يزرّْعن ئِتِيشّ-اَس عَاوذ ؤُڒَا ذ اَغْرُوْم إِي غَا يشّ، أَتَاف نتَّا عَاوذ اَذَاوم يَرْنِي ذِي زَّرِّيعث نِّي إِي ثْزرّْعم اَذ يسمْغَار مِين ثْمجَّارم زِي صَّذَاقَا-يَا نْوم.
فَا مِين د يتَارو أَرُّوْح يقدّْسن؟ ئِتَارو-د ڒمْحِبّث ذ ڒفْرَاحث ذ ڒهْنَا ذ تَّاسِع ن ڒْخَاضَر ذ ڒْخِير ذ وُوْڒ اَشمْڒَاڒ ذ بْنَاذم ذِي يدْجَا تِّقث
لِأَنَّا ذِي عِيْسَى لْمَسِيح يعْنِي بْنَاذم مڒَا يݣَّا طَّهَارث نِغ وَار ت يݣِّي شَا، مَانَايَا وَار ينفّع س وَالُو. مِين ينفّْعن؟ ئِنفّع لْإِيمَان إِݣ يخدّْمن شّْغڒ نّس س ڒمْحِبّث.
ذ ثَانِيتَا ذ ثْࢲَادْجِيث ينُو اَتَاف اَذ تَرْنِي ڒمْحِبّث نْوم كْتَار أُو كْتَار بَاش اَذ تسّْنم مَارَّا اَذ تْميّْزم مَارَّا.
أَمُّو إِي نتْهلَّا ذَايْوم نتْخس-يكنِّيو. نْفَرح وَامِي نْشَرش اَكِذْوم لْإِنْجِيل ذ ثُوْذَارْث نّغ مِينْزِي ثْعِيزَّم خَانغ اَطَّاس.
فَا آي أَيثْمَا عْلَاحْسَاب ثِمسْڒَايِين نّغْنِي، كنِّيو قَا ثْقبْڒم زَّايْنغ مَامش إِي غَا ثْعِيشم بَاش اَخَاوم يَارْضَا أَربِّـي؛ أَمنِّي عَاوذ إِي تْعِيشم. ڒخُّو ذِي عِيْسَى لْمَسِيح نتْحشَّام-يكنِّيو نتْوصَّا-كنِّيو بَاش اَذ تݣّم عَاذ كْتَار.
أَرّم-د ڒْبَاڒ نْوم، ئِتْخصَّا ؤُڒَا ذ يجّن وَار يتْخدْجِيس شَّرّْ س شَّرّْ نّغْنِي؛ لَّا، ڒبْدَا رزُّوْث مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان جَارَاوم ذ جَار يِوْذَان مَارَّا.
آي أَيثْمَا، ئِتْخصَّا أُو لَابُد أَ نْشكَّر أَربِّـي خَاوم ڒبْدَا. قَا مَانَايَا نِيشَان مِينْزِي لْإِيمَان نْوم يتمْغُوْر س وَاطَّاس، مِينْزِي عَاوذ ڒمْحِبّث نْوم ثْرنِّي اَك وَايَاوْيَا.
مَارَّا ثِمُوْشَا ثِيصبْحَانِين ذ لْهَدِيَاث يكمْڒن تكّنْت-يد زݣ وجنَّا، تَاسنْت-يد زِي أَربِّـي بَابَاس ن نُّوْر. نتَّا وَار يتْبدِّيڒ شَا اَم ثِيڒِي نِّي إِݣ يݣُّوْرن.
أُو عَاوذ اَرْنِيم ڒْخِير جَار وَاوْمَاثن اَك طَّاعَا-يَا نْوم إِ أَربِّـي؛ أُو عَاوذ اَرْنِيم ڒمْحِبّث اَك ڒْخِير-أَ نْوم جَار وَاوْمَاثن.
لَّا، أَذ تْمَارْنِيم ذِي اَرْضَا ذ ڒفْهَامث ن سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح إِي ذَانغ يسنْجَامن. أَغَارس ثِيڒِي لْعَظَمَا زِي ڒخُو حتَّا اَڒ نْهَار نِّي وَار يفنِّين شَا عمَّارْص. آمِين.