2 نشِّين ڒبْدَا نتْشكَّر أَربِّـي خَاوم مَارَّا، نْتتَّار إِ أَربِّـي خَاوم بْڒَا مَا ٱ نْبدّ.
وَلَكِن أَ نحْمذ أَربِّـي! وَاخَّا ثْطَاعم إِ ڒْمُعْصِيّث قْبڒ، ڒخُّو ثْطَاعَام س وُوْڒَاون نْوم إِ ؤُسڒْمذ نِّي إِي كنِّيو يسِّيوْضن. ثهْنَام زِي ڒْمُعْصِيّث، ثْذوْڒم ذ يسمْغَان إِ مِين يدْجَان نِيشَان.
تْشكَّارغ أَربِّـي خَاوم ڒبْدَا خ اَرْضَا إِي ذَاوم يُوْشَا ذِي عِيْسَى لْمَسِيح.
نشِّين ڒبْدَا نتْشكَّار أَربِّـي بَابَاس ن سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح خْمِي ذَاس نْتتَّار خَاوم.
نشِّين نتْشكَّر أَربِّـي خَاوم بْڒَا مَا ٱ نْبدّ وَامِي ثْقبْڒم اَوَاڒ نّس إِي ذَاوم د نْسِيْوض. ثْقبْڒم-ث مَاشِي اَم وَاوَاڒ ن يِوْذَان، ثْقبْڒم-ث اَم وَاوَاڒ ن أَربِّـي نِيشَان. ئِخدّم وَاوَاڒ-أَ عَاوذ ذَايْوم كنِّيو إِي يُوْمْنن.
مَامّش إِي غَا نݣّ أَ نْشكَّر أَربِّـي خَاوم؟! مشْحَاڒ ن ڒفْڒَاحث إِي غَارْنغ زَّاث إِ أَربِّـي عْلَاحْسَاب كنِّيو!
آي أَيثْمَا، ئِتْخصَّا أُو لَابُد أَ نْشكَّر أَربِّـي خَاوم ڒبْدَا. قَا مَانَايَا نِيشَان مِينْزِي لْإِيمَان نْوم يتمْغُوْر س وَاطَّاس، مِينْزِي عَاوذ ڒمْحِبّث نْوم ثْرنِّي اَك وَايَاوْيَا.
ڒبْدَا تْشكَّرغ أَربِّـي ينُو خْمِي تْفكَّرغ ذَايش ذِي ثْࢲَادْجِيث ينُو.