19 فَالِيهَذَا يِنِّي يتْوَاعدَّابن س اَرَّاي ن أَربِّـي، ئِتْخصَّا-يَاسن اَذ سلّْمن ڒَعْمَار نْسن ذݣ يفَاسّن ن لْخَالِق نْسن نتَّا إِي ذِي ثدْجَا تِّقث، أَذ قِّيمن تݣّن مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان.
ئِڒَاغَا عِيْسَى س يِجّن ن ثْمِيجَّا ثجْهذ ينَّا: "آ بَابَا، نش بُوْحْبڒ ينُو سلّْمغ-اَش-ث ذݣ يفَاسّن نّش." وَامِي ينَّا مَانَايَا يَارَّا نّفْس صَافِي يمُّوْث.
قِّيمن رجّْمن سْتِيفَان س وزْرُو نتَّا ينَّا: "آ سِيذِيثْنغ عِيْسَى، قْبڒ بُوْحْبڒ ينُو!"
أَذَاسن يُوْش ثُوْذَارْث وَار يفنِّين شَا إِ يِنِّي يصبَّارن تݣّن لْحَسَانَاث، لِأَنَّا رزُّوْن خ لْهِمَّا ذ ؤُوقَّار ذ ثُوْذَارْث نِّي يتْدُوْمَان.
خ سَّبَاب-أَ نش قَا تْعدَّابغ خ مَارَّا ثِمسْڒَايِين-أَ ثِيْنَا وَلَكِن وَار تْسذْحِيغ شَا، نش سّْنغ ونِّي إِي زِي ؤُمْنغ. تيّْقغ نتَّا يزمَّر اَذ يحْضَا لْأَمَانَا نِّي إِي كِذس جِّيغ حتَّا ٱڒ نْهَار نِّي اَنݣَّارُو.
لِأَنَّا مَانَايَا ذ ڒْخَاضَر ن أَربِّـي يعْنِي مڒَا ثݣِّيم مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان اَتَاف اَذ تقْضَام خ وَاوَاڒن يجَهْڒن ن يرْيَازن نِّي إِي ذِي ثدْجَا ثُوْبُّوْهْڒِيَا أُو صَافِي.
شُوْف، مڒَا يخس أَربِّـي اَتَاف حْسن اَذ تْوَاعدَّابم عْلَاحْسَاب ڒْخِير إِي تݣّم مَاشِي عْلَاحْسَاب شَّرّْ.
مَايمِّي؟ لِأَنَّا مشْحَاڒ زݣ وَامِي ذِي زْمَان ن نُوْح ؤُݣِين يِوْذَان-أَ اَذ ݣّن اَرَّاي إِ أَربِّـي وَامِي ثن تُوْغَا يتْرَاجَا س صّْبَر يتْصنَّاع اَغَرَّابُو ن نُوْح. ذݣ وغرَّابُو-يَا ذْرُوْسْت ن يِوْذَان ثْمنْيَا وَاهَا كِّين خ وَامَان نِّي نجْمن.