17 أَقَا ثُوْوض-د ڒْوقْث بَاش اَذ يبْذَا لْحِسَاب جَار اَيثْبَاب ن ثدَّارْث ن أَربِّـي. مڒَا اَذ يبْذَا لْحِسَاب-أَ جَارَانغ مِين غَا يوقْعن إِ يِنِّي وَار يتْطِيعِين شَا إِ لْإِنْجِيل ن أَربِّـي؟
مڒَا يوْذَان-أَ يِيْنَا ݣِّين مَانَايَا إِ ثْشجَّارْث ذ ثَزيْزَاوْث، مِين ذَاس غَا يوقْعن خْمِي غَا ثَازغ؟"
نش ذ بُوْلُس اَخدَّام ن عِيْسَى لْمَسِيح، يݣَّا-ٱيِي-د أَربِّـي اَذ يڒِيغ ذ اَرَّسُوْل. تْوَاخْضَرغ حمَا ٱذ خْبَرغ س لْإِنْجِيل ن أَربِّـي،
أَذ يِيڒِي ؤُزِيَّار ذ تَمَارَا خ كُڒ بْنَاذم يتݣَّن سَّيِّئَاث، خ يِنِّي زِي أَيث-إِسْرَائِيل ذ يمزْوُوْرَا عَاذ ذ يِنِّي وَار يدْجِين شَا زِي أَيث-إِسْرَائِيل.
آ أَيث-ݣَلَاطْيَا، مَا ثْبُوْهْڒِيّم نِغ؟ وِي ذَاوم يݣِّين سّْحُوْر؟ نْشرّح-اَوم مْلِيح زَّاث إِ ثِيطَّاوِين نْوم مَامّش يمُّوْث لْمَسِيح خ صَّلِيب.
تُوْغَا كنِّيو ثدْجَام ذݣ يِجّن ن وبْرِيذ غَار زَّاث مْلِيح. وِي كنِّيو يسْبدّن بَاش وَار تݣّم شَا اَرَّاي إِ لْحَقِيقَا؟
إِذن مڒْمِي مَا نُوْفَا لْفُرْصَا، لَابُد أَ نݣّ ڒْخِير ذِي مَارَّا يوْذَان خَصَّاتَن اَك أَيثْمَاثْنغ ذِي لْإِيمَان.
أَذ ينْتَاقم زݣ يِنِّي وَار يسِّينن شَا أَربِّـي ذ يِنِّي وَار يتْطِيعِين شَا إِ لْإِنْجِيل ن سِيذِيثْنغ عِيْسَى.
مڒَا طوّْلغ اَطَّاس وَار ذِنِّي د ؤُسِيغ شَا، أَتَاف اَذ تسّْنذ شك مَامش إِي غَا سُوْݣُوْرن يِوْذَان يخف نْسن ذِي ثدَّارْث ن أَربِّـي يعْنِي جْمَاعث ن ڒْمُوْمِنِين ن أَربِّـي يدَّرن ذ نتَّاث إِي يدْجَان ذ اَپِـيلَار ذ دْسَاس ن لْحَقِيقَا.
س لْإِيمَان يكَّر نَّبِي بْرَاهِيم يطَاع-اَس إِ أَربِّـي وَامِي ذَاس د يڒَاغَا اَذ يرَاح غَار يِجّن ن ومْشَان إِي غَا يقْبڒ ذ لْوَارث. ئِفّغ نتَّا تُوْغَا وَار يسِّين شَا مَانِي غَا يرَاح.
شُوْف، شَّرِيعَا نِّي ن مُوْسَى تُوْغَا ؤُوِينْت-تِيد لْمَلَائِكَاث، تْسيْطَر خَانغ تْعَاقَاب-اَنغ يعْنِي مڒَا نعْصَا نِغ مڒَا وَار نْطِيع شَا.
ئِشهّذ خَاس ؤُڒَا ذ أَربِّـي س لْعَلَامَاث ذ لْبُرْهَانَاث ذ وَاطَّاس ن لْأَنْوَاع ن لْمُعْجِيزَاث. س لْإِذن نّس عَاوذ يفرق لْقُدْرَاث رُوْحِيَاث ن اَرُّوْح يقدّْسن.
وَلَكِن لْمَسِيح نتَّا ذ مِّيس يحكّم خ اَيثْبَاب ن ثدَّارْث ن أَربِّـي، ئِتْكلَّاف زَّايْسن نِيشَان. أُو نشِّين ذ اَيثْبَاب-أَ ن ثدَّارْث نّس يعْنِي مڒَا نطّف مْلِيح ذِي زْعَامث نّغ أُو ذِي لْأَمَال نّغ إِي خف نْتفْتَاخَر.
وَامِي يعْذُو اَعدّب نِّي بْڒَا ڒْمُعْصِيّث، ئِذْوڒ نتَّا ذ ڒْعُنْصَر ن وسنْجم يعْنِي يزمَّر اَذ يسنْجم مَارَّا يِنِّي إِي ث يتْطَاعَان.
ؤُڒَا ذ كنِّيو عَاوذ اَم شَا ن يِزْرَا يدَّرن زَّايْوم إِي ثْبنَّا يجّن ن ثدَّارْث ن أَرُّوْح يقدّْسن. حمَا اَذ تِيڒِيم كنِّيو ذ يجّن ن جْمَاعث ن ڒْفُقَهَا صَّالِحِين، تْقدَّامم دْبِيحَاث رُّوْحِيَاث يَارْضَا خَاسنْت أَربِّـي س وفُوْس ن عِيْسَى لْمَسِيح.
أُو عَاوذ يقَّار: <ئِج ن تِّيرْشث إِي ذِي تنْقْڒَاضن يِوْذَان، ذ يجّن ن وزْرُو إِي ثن يغطّْڒن.> قَا تنْقْڒَاضن ذَايس مِينْزِي عصَّان اَوَاڒ نّس، أَمنِّي إِي خَاسن يُوْرَا.