1 بطرس 4:10 - ثريفيث 202010 ئِتْخصَّا-يَاس إِ مْكُڒ يجّن اَذ يسخْذم لْقُدْرَا نِّي إِي ذَاس يمُّوْشن اَك يِوْذَان. أَذ يسخْذم نِيْشَان لْبَرَكَا ن أَربِّـي إِي زِي يتْكلَّاف كُڒ نُّوْع نّس. အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
أَقَا نِثْنِي تخْسن اَذ ݣّن مَانَايَا، مَانَايَا ذ صَّح ذ يجّن ن لْوَاجِب اَقَاث خَاسن. مَايمِّي؟ لِأَنَّا يِنِّي وَار يدْجِين شَا زِي أَيث-إِسْرَائِيل مڒَا يْسِين زِي لْبَرَكَا رُوْحِيَا ن يسْرَائِيلِيْين، ئِتْخصَّا-يَاسن لَابُد يِنِّي وَار يدْجِين شَا زِي أَيث-إِسْرَائِيل اَذ عَاوْنن يسْرَائِيلِيْين س وَاݣْرَا نْسن.
أَمَّا صَّذَاقَا إِ صَّالِحِين بْڒَا مَا ذَاوم د اَرِيغ، قَا نش سّْنغ ثْرزُّوْم اَذ تْعَاوْنم ذغْيَا. تفْتَخَرغ نش س مَانَايَا غَار أَيث-مَاسِدُوْنْيَا، قَّارغ-اَسن قَا زݣ وَازذْغَاث كنِّيو ذِي لْإِقْلِيم ن وخَايَا ثْسوْجَاذم-د بَاش اَذ تْصدّْقم. ڒْخَاضَر-أَ نْوم يتْشجَّاع اَزين-اَمقّْرَان اَذ صدّْقن.