1 بطرس 1:7 - ثريفيث 20207 ڒمْحَاين-أَ ؤُسِينْت-يد بَاش اَذ د سْمظْهَارنْت إِلَّا لْإِيمَان نْوم نتَّا اَقَاث ذ صَّح؛ نتَّا يسوَّا كْتَار زِي دّْهب إِݣ يفنَّان وَاخَّا يتْوَاسِّيصْفَا ذِي ثْمسِّي. حمَا لْإِيمَان نْوم اَث شكَّرن اَذَايس يِيڒِي شَّان ذ لْقِيمَا خْمِي د غَا يمظْهَار عِيْسَى لْمَسِيح. အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
خ مَانَايَا وَار قَّارم وَالُو خ ڒْحُكم قْبڒ ڒْوقْث، يعْنِي قْبڒ إِي د غَا يَاس سِيذِيثْنغ. ذ نتَّا إِي غَا يسْبيّنن ثِمسْڒَايِين نِّي غَار نُّوْر ڒخُّو نُوْفَّرنْت ذِي ثَادْجسْت، أَذ د يسْمظْهَار كُڒ لْغَرَض ن يِوْذَان إِي غَارْسن ذݣ وُوْڒَاون نْسن. ڒخْدّنِّي كُڒ يجّن اَغَارس يِيڒِي وسمْغَار نّس زِي أَربِّـي.