14 إِڒِيم اَم ثَارْوَا يتْطَاعَان، وَار ذفَّارث شَا شّهَاوَاث نِّي ثِعفَّانِين ثِنِّي إِي ذِي تُوْغَا تْعِيشم ذِي ڒقْفَاڒث نْوم يعْذُوْن.
مَانَايَا أَربِّـي وَار ت يُوْوِي شَا ذِي زْمَان ن ڒقْفَاڒث، وَلَكِن ڒخُّو يُوْمَر مَارَّا يوْذَان ذِي مْكُڒ اَمْشَان بَاش اَذ تُوْبن.
وَار تݣّم شَا مِين تݣّن يِوْذَان ذِي ڒْوقْث-أَ ثَانِيتَا. ئِتْخصَّا اَغَارْوم يِيڒِي يجّن ن ڒَعْقڒ ذ جْذِيذ حمَا اَذ تْوَابدّْڒم، سّنِّي اَذ تسّْنم كنِّيو مِين يخس أَربِّـي، يعْنِي مِين يصبْحَان ذ مِين ذَاس يتعْجِيبن وَار ذَايس بُو وخطِّي.
فَلِهَذَا وَامِي نتْوَاطهَّار اَكِذس س وَامَان، يعْنِي نتْوَانْضڒ اَكِذس ذِي ڒْموْث. مَايمِّي؟ حمَا مَامّش د يكَّر لْمَسِيح زِي ڒْموْث س لْعَظَمَا ن أَربِّـي بَابَاثْنغ، أَمنِّي ؤُڒَا ذ نشِّين اَقَا أَ نْعِيش ذݣ يِجّن ن ثُوْذَارْث ذ جْذِيذ.
ذَايْسنْت إِي تُوْغَا تْعِيشم خْمِي ثݣُّوْرم ذݣ وبْرِيذ ن دُّنشْت-أَ ثْذفَّارم اَرَّايس ن ڒحْكَام إِي يدْجَان جَار وجنَّا ذ ثْمُوْرْث يعْنِي شِّيطَان إِي يدْجَان نتَّا ذ اَرُّوْح نِّي إِݣ يخدّْمن ذݣ يِنِّي إِي يعصَّان أَربِّـي.
وَار تجَّاث شَان حَدّ اَكنِّيو يشْمث س وَاوَاڒن نّس يخْوَان. لِأَنَّا خ سَّبَاب ن ثْمسْرَايِين-أَ إِ د يهوَّا وغْضَاب ن أَربِّـي خ يِنِّي إِي ث يعصَّان.
مَاشِي اَذ تْعِيشم ذِي شّهْوث ن دَّات نْوم مَامّش تݣّن ڒݣْنُوْس وَار يسِّينن شَا أَربِّـي.
أَربِّـي بَابَاثْنغ يخْضَر-يكنِّيو عْلَاحْسَاب مَامّش تُوْغَا يسّن نتَّا زِي قْبڒ، ئِسِّيصْفَا-كنِّيو س يِجّن ن ڒْخذْمث ن أَرُّوْح يقدّْسن حمَا اَذ تْطَاعم إِ عِيْسَى لْمَسِيح اَذ تْوَارُوْشّم س يذَامّن نّس إِي يُوْزّْڒن. أَذَايْوم يمَارْنِي اَرْضَا ذ ڒهْنَا س وَاطَّاس.