9 ونِّي د يخڒْقن زِي أَربِّـي وَار يقِّيم شَا يسْخدَّام ڒْمُعْصِيَاث ڒَاحقَّاش ثَقُّوْشْت ن أَربِّـي ثْزدّغ ذَايس. وَار يزمَّر شَا اَذ يقِّيم ذِي ڒْمُعْصِيَاث ڒَاحقَّاش يخْڒق-د زِي أَربِّـي.
ثَشجَّارْث ثَصبْحَانْت وَار تِيْرو شَا مِين يدْجَان ذ اَعفَّان. ثنِّي ثَعفَّانْت وَار تِيْرو شَا مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان.
يِيْنَا وَار د خْڒِيقن شَا عْلَاحْسَاب دُّوْرِّيث ؤُڒَا عْلَاحْسَاب مِين تخْس دَّات ؤُڒَا عْلَاحْسَاب ڒْخَاضَر ن ورْيَاز؛ لَّا، ذ أَربِّـي إِي ثن د يجِّين.
ئِنْدق-د عِيْسَى ينَّا-ٱس: "أَقَا تسْڒِيذ ڒْحَقّ: وَار يزمَّر ؤُڒَا ذ يجّن اَذ يࢲر ڒْمُلْك ن أَربِّـي إِلَّا مڒَا يخْڒق-د ذ جْذِيذ."
وَار نْزمَّر شَا أَ نجّ خ مِين نࢲْرَا نِغ خ مِين نسْڒَا."
لَّا، عمَّارْص! نشِّين نمُّوْث-اَس إِ ڒْمُعْصِيّث، ئِخصَّا-يَانغ ڒخُّو وَار نتْسِيغِي شَا أَ نْعِيش ذَايس.
لِأَنَّا مِين ثْرزُّو طَّبِيعَا ثَعفَّانْت نّغ نتَّا ضد ن مِين يرزُّو أَرُّوْح يقدّْسن. أُو اَمنِّي مِين يرزُّو أَرُّوْح يقدّْسن نتَّا ضد ن مِين ثْرزُّو طَّبِيعَا ثَعفَّانْت نّغ. تْعَارَّاضن إِ وَايَاوْيَا سّنِّي وَار تݣّم شَا ثِمسْڒَايِين-أَ إِي ثخْسم اَذ تݣّم.
لْإِيمَان-أَ ذ ثُوْسْنَا-يَا ثْبدَّا خ لْأَمَال ن ثُوْذَارْث نِّي وَار يفنِّين عمَّارْص، ثنِّي إِي زِي يوْعذ أَربِّـي يعْنِي ونِّي وَار يسْخرِّيقن شَا. ئِوْعذ س ثُوْذَارْث نِّي قْبڒ مَا ٱذ بْذَان زْمَانَاث قَاع.
أَقَا تْوَاخڒْقم-د ذ جْذِيذ مَاشِي زݣ يِجّن ن زَّرِّيعث يفنَّان؛ لَّا، ثنِّي وَار يفنِّين شَا عمَّارْص، س وَاوَاڒ ن أَربِّـي يدَّرن يتْدُوْمَّان.
خْمِي غَا ثسّْنم بلِّي نتَّا نِيْشَان إِݣ يدْجَا، أَتَاف اَذَايْوم ثِيڒِي تِّقث بلِّي بْنَاذم إِݣ يسْخدَّامن مِين يدْجَان نِيْشَان نتَّا يخْڒق-د زَّايس.
ؤُڒَا ذ يجّن إِݣ يتْعِيشن ذَايس وَار يقِّيم شَا يسْخدَّام ڒْمُعْصِيَاث. ونِّي إِݣ يقِّيمن يسْخدَّام ڒْمُعْصِيَاث نتَّا وَار ث يࢲْرِي شَا وَار ث يسِّين شَا.
آي يمْعِيزّن ينُو، أُو لَّابُد أَ نْتخْس اَيَوْيَا ڒَاحقَّاش ڒمْحِبّث تكَّا-د زِي أَربِّـي. ونِّي يتخْسن نتَّا يخْڒق-د زِي أَربِّـي يسّن أَربِّـي.
مَارَّا ونِّي غَا يَامْنن عِيْسَى نتَّا ذ لْمَسِيح اَتَاف يخْڒق-د زِي أَربِّـي. أُو مَارَّا ونِّي يتخْسن بَابَاثْنغ اَتَاف نتَّا عَاوذ يتخْس ثَارْوَا نّس إِي زَّايس د يخڒْقن.
نشِّين نسّن بلِّي مَارَّا ونِّي د يخڒْقن زِي أَربِّـي وَار يقِّيم شَا يسْخدَّام ڒْمُعْصِيَاث. مِّيس إِي د يخڒْقن زِي أَربِّـي يحطَّا-ث، وَار ث يتْضَرِّي شَا لْمُفْسِيد.
أَقَا مَارَّا ونِّي إِي د يخڒْقن زِي أَربِّـي اَذ يغْڒب خ دُّنشْت-أَ. ذ وَا ذ اَغْڒَاب إِي زِي نغْڒب خ دُّنشْت-أَ يعْنِي لْإِيمَان نّغ.
آي ؤُمَا ينُو يعِيزّن، وَار تْقلَّاد شَا مِين يدْجَان ذ اَعفَّان؛ لَّا، قلّد مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان. ونِّي يتݣّن مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان نتَّا زِي أَربِّـي؛ ونِّي يتݣّن مِين يدْجَان ذ اَعفَّان نتَّا وَار يتْوِيڒِي شَا أَربِّـي.