17 دُّنشْت-أَ اَقَا ثْعدُّو-د اَكِذس شّهَاوَاث نّس، وَلَكِن ونِّي يتݣّن ڒْخَاضَر ن أَربِّـي اَذ يقِّيم يدَّر إِ ڒبْدَا ن ڒبْدَاث.
ؤُو يݣِّين مِين يخس بَابَاثْسن زِي ثْنَاين-أَ؟" نَّان-اَس: "أَمزْوَارُو." ينَّا-ٱسن عِيْسَى: "أَقَا تسْڒَام ڒْحَقّ: ئِعشَّارن ذ ثمْغَارِين يفّْغن اَبْرِيذ اَذَاوم يزْوَارن غَار ڒْمُلْك ن أَربِّـي.
أَذ يفْنَا وجنَّا ذ ثْمُوْرْث، وَلَكِن اَوَاڒن ينُو وَار فنِّين شَا عمَّارْص.
مَاشِي مَارَّا يِنِّي إِي ذَايِي يقَّارن آ سِيذِي آ سِيذِي اَذ اَذْفن غَار ڒْمُلْك وجنَّا؛ لَّا، وَار ث تِيذْفن شَا إِلَّا يِنِّي يتݣّن مِين يخس بَابَا إِݣ يدْجَان ذݣ وجنَّا.
ينَّا-ٱسن: "ونِّي يتݣّن س مِين يخس أَربِّـي، أَتَاف نتَّا ذ ؤُمَا ذ وتْشْمَا ذ يمَّا."
وَلَكِن ونِّي غَا يسْون اَمَان إِي ذَاس غَا ؤُشغ نش اَتَاف وَار يتْفِيذِي شَا عمَّارْص. أَمَان إِي ذَاس غَا ؤُشغ نش اَذ ذوْڒن ذَايس اَمشْنَاو يجّن ن ڒْعُنْصَر اَزَّايس ثسْفِي ثُوْذَارْث ن ڒبْدَا."
صَافِي، ذ وَانِيتَا ذ اَغْرُوْم إِي د يهْوَان زݣ وجنَّا. وَار يدْجِي شَا اَم ڒجْذُوْذ نْوم إِي شِّين اَغْرُوْم نِّي ؤُمِي قَّارن لْمَنَّا منْبَعْد مُّوْثن؛ لَّا، ونِّي غَا يشّن زݣ وغْرُوْم-أَ اَذ يدَّر إِ ڒبْدَا."
ونِّي يخْسن اَذ يݣّ زِي مِين يخس أَربِّـي اَتَاف اَذ يسّن اَسڒْمذ-أَ ينُو مَا زَّايِي نِغ زِي أَربِّـي.
وَار تݣّم شَا مِين تݣّن يِوْذَان ذِي ڒْوقْث-أَ ثَانِيتَا. ئِتْخصَّا اَغَارْوم يِيڒِي يجّن ن ڒَعْقڒ ذ جْذِيذ حمَا اَذ تْوَابدّْڒم، سّنِّي اَذ تسّْنم كنِّيو مِين يخس أَربِّـي، يعْنِي مِين يصبْحَان ذ مِين ذَاس يتعْجِيبن وَار ذَايس بُو وخطِّي.
ذ يِنِّي ينفّْعن زِي دُّنشْت-أَ اَخْمِي مَانَاينِّي وَار زَّايس نفّْعن شَا. مَايمِّي؟ مِنْزِي طَّبِيعَا ن دُّنشْت-أَ وَار تْدُوْمِي شَا.
خ مَانَايَا زِي نْهَار نِّي وَامِي تُوْغَا نسْڒَا نشِّين خَاوم، نتْغِيمَا نْتتَّار-اَس إِ أَربِّـي خَاوم بَاش اَذ تْعمَّرم س ثُوْسْنَا خ ڒْخَاضَر ن أَربِّـي س مَارَّا ڒْعَقڒ ذ ڒفْهَامث إِݣ يتِيشّن أَرُّوْح يقدّْسن.
ئِسَاوَّاض-اَوم-د سْڒَام پَـافْرَاس نتَّا إِݣ يدْجَان زِي ثْمُوْرْث نْوم، نتَّا ذ يجّن ن وخدَّام ن عِيْسَى لْمَسِيح. ڒبْدَا يتَاحڒ ذِي ثْࢲَادْجِيث عْلَاحْسَاب كنِّيو بَاش اَذ تْبدّم خ دْسَاس اَذ تِيڒِيم ثمْغَرم ذِي لْإِيمَان نْوم وَار غَارْوم يتِيڒِي بُو شّكّ ذِي مَارَّا مِين يخس أَربِّـي.
أَقَا ڒْخَاضَر ن أَربِّـي يتْخصَّا-كنِّيو اَذ تِيڒِيم ثصْفَام اَذ تْبعّْذم زِي لْفَسَاد.
شكَّرم-ث ذِي مَارَّا ثِمسْڒَايِين. لِأَنَّا ذ مَانَايَا إِݣ يتْرَاجَا أَربِّـي زَّايْوم ذِي عِيْسَى لْمَسِيح.
أَقَا يتْخصَّا اَذ تصْبَارم، مَايمِّي؟ بَاش خْمِي غَا ثݣّم ڒْخَاضَر ن أَربِّـي، أَتَاف اَغَارْوم يِيڒِي مِينْزِي إِي كنِّيو يوْعذ.
إِيوَا، مَا ثسّْنم مِين غَا يوقْعن ثِيوشَّا؟ لَّا، أَقَا ثُوْذَارْث نْوم تݣّ اَم يِجّن ن ثْسيْنُوْت، تْمظْهَار-د ذغْيَا، ذغْيَا تْرَاح.
عْلَاحْسَاب لْإِيمَان نْوم أَربِّـي يحطَّا-كنِّيو س ثْزمَّار نّس غَار يِجّن ن وسنْجم إِݣ يسوْجذ نتَّا اَثِيذ يسْمظْهَار ذِي نْهَار اَنݣَّارُو.
خ مَانَايَا نْهُوْرَاث نِّي إِي ذَاوم يتْغِيمَان ذِي دَّات نْوم مَاشِي اَثن ثْسعْذُوْم عْلَاحْسَاب شّهَاوَاث ن بْنَاذم؛ لَّا، سعْذُوْم-ثن عْلَاحْسَاب ڒْخَاضَر ن أَربِّـي.