15 وَار تخْسم شَا دُّنشْت-أَ نِغ ذ مِين ذَايس يدْجَان. ونِّي يتخْسن دُّنشْت-أَ اَتَاف ڒمْحِبّث ن أَربِّـي وَار ذَايس ثدْجِي شَا.
سّنِّي إِبْڒِيس يُوْوِي عِيْسَى غَار ثْقِيشَّات ن يِجّن ن وذْرَار يُوْعْڒَا اَطَّاس. ئِسْمظْهَار-اَس-د مَارَّا لْممْلَكَاث ن دُّنشْت-أَ ذ ثُوْصُبْحَانت نْسنْت.
وَار يزمَّر شَان يِجّن اَذ يِيڒِي ذ اَخدَّام غَار ثْنَاين ن سِيَاذِيس. مَايمِّي؟ إِمَا يجّن اَث يعِيفّ، ئِجّن اَث يخس. نِغ يجّن اَذَايس يطّف، ئِجّن اَث يحݣَّر. أَذ تْخذْمم إِ أَربِّـي نِغ اَذ تْخذْمم إِ ڒوْسخ ن دُّنشْت-أَ، وَار يدْجِي بُو س ثْنَاين.
وَار يزمَّر اَذ يِيڒِي شَان يِجّن ذ اَخدَّام غَار ثْنَاين ن سِيَاذِس. مَايمِّي؟ إِمَا يجّن اَث يعِيفّ، ئِجّن اَث يخس. نِغ يجّن اَذَايس يطّف، ئِجّن اَث يحݣَّار. أَذ تْخذْمم إ أَربِّـي نِغ اَذ تْخذْمم إِ ڒوْسخ ن دُّنشْت-أَ، وَار يدْجِي بُو س ثْنَاين."
مَعْلِيك كنِّيو زِي دُّنشْت-أَ، إِڒِي كنِّيو ثْعِيزّم خ دُّنشْت-أَ. وَلَكِن كنِّيو وَار ثدْجِيم شَا زِي دُّنشْت. نش يخْضَرغ-كنِّيو زِي دُّنشْت-أَ، س مَانَاينِّي تْعِيفَّا-كنِّيو دُّنشْت.
وَار تݣّم شَا مِين تݣّن يِوْذَان ذِي ڒْوقْث-أَ ثَانِيتَا. ئِتْخصَّا اَغَارْوم يِيڒِي يجّن ن ڒَعْقڒ ذ جْذِيذ حمَا اَذ تْوَابدّْڒم، سّنِّي اَذ تسّْنم كنِّيو مِين يخس أَربِّـي، يعْنِي مِين يصبْحَان ذ مِين ذَاس يتعْجِيبن وَار ذَايس بُو وخطِّي.
شُوْف، نش مَا رزُّوْغ ڒخُّو اَخَافِي اَرْضَان يِوْذَان؟ لَّا، رزُّوْغ اَخَافِي يَارْضَا أَربِّـي! مَا نش رزُّوْغ اَذَاسن عجْبغ إِ يِوْذَان؟ لَّا، مَعْلِيك عَاذ رزُّوْغ اَذَاسن عجْبغ إِ يِوْذَان، أَتَاف نش وَار دْجِيغ شَا ذ اَخدَّام ن لْمَسِيح.
ذَايْسنْت إِي تُوْغَا تْعِيشم خْمِي ثݣُّوْرم ذݣ وبْرِيذ ن دُّنشْت-أَ ثْذفَّارم اَرَّايس ن ڒحْكَام إِي يدْجَان جَار وجنَّا ذ ثْمُوْرْث يعْنِي شِّيطَان إِي يدْجَان نتَّا ذ اَرُّوْح نِّي إِݣ يخدّْمن ذݣ يِنِّي إِي يعصَّان أَربِّـي.
لِأَنَّا ڒمْحِبّث ن تْمنْيَاث نتَّا ذ لْأَصل ن وَاطَّاس ن لْأَنْوَاع ن شَّرّْ. ڒبْعَاض ن يِوْذَان إِݣ يتخْسن تْمنْيَاث اَقَا فّْغن اَبْرِيذ سْنُوْقُّوْبن يخف نْسن س وَاطَّاس ن ڒحْرِيقَاث.
دِّين يصْفَان إِي ينْقَان غَار أَربِّـي بَابَاثْنغ مِين يعْنَا؟ يعْنِي بْنَاذم يتْرَاح غَار يُوْجِيڒن ذ ثَاجَّاڒِين اَثن يعَاون ذݣ وزيَّار نْسن، أَذ يحْضَا يخف نّس حمَا وَار ث تْوسِّيخ شَا دُّنشْت-أَ.
آ يِنِّي يخدّْعن، كنِّيو مَا وَار ثسِّينم شَا بلِّي ونِّي يتخْسن دُّنشْت-أَ ذ ونِّي ذ ڒْعَذُو ن أَربِّـي؟ وَاه، ونِّي يخْضَرن دُّنشْت-أَ قَا نتَّا نِيشَان ذ ڒْعَذُو ن أَربِّـي.
ونِّي غَار يدْجَا وَاݣْڒَا ن دُّنشْت-أَ يتْوَاڒَا ؤُمَاس وَار غَارس شَا يتحْذَاجَا أُوْشَا يسقْسح ؤُڒ نّس خَاس، مَامّش غَا ثِيڒِي ڒمْحِبّث ن أَربِّـي ذݣ وَانِيتَا؟
نِثْنِي زِي دُّنشْت-أَ. فَالِيهَذَا سَّاوَاڒن س ڒَعْقُوْڒَاث نْسن ن دُّنشْت-أَ وَاهَا، ئِوْذَان ن دُّنشْت-أَ تْصنَّاطن-اَسن.
ونِّي غَا يَامْنن زِي مِّيس ن أَربِّـي اَتَاف اَغَارس ثِيڒِي شْهَاذث-أَ ذݣ وُوْڒ نّس. ونِّي وَار يُوْمِينن شَا زِي شْهَاذث-أَ ن أَربِّـي اَتَاف اَث يَارّ ذ بُو-يخَرِّيقن وَاهَا ڒَاحقَّاش نتَّا وَار يُوْمِين شَا زِي شْهَاذث-أَ إِݣ يشْهذ عْلَاحْسَاب مِّيس.