4 يعْنِي، نشِّين مَا وَار غَارْنغ بُو ڒْحَقّ أَ نشّ أَ نْسو؟
وَار دبَّرم بُو وقْرَاب خ وبْرِيذ ؤُڒَا ذ ثْنَاين يتْشَامِّيرن، ؤُڒَا ذ ثِسِيڒَا، ؤُڒَا ذ اَعكَّاز. مِينْزِي ونِّي يتْبشَّارن غَارس ڒْحَقّ اَذ يتْخَاڒس اَغْرُوْم نّس.
قِّيمم ذِي ثدَّارْث نِّي، شّم سْوم زِي مِين غَارْسن مِينْزِي ونِّي يتْبشَّارن غَارس ڒْحَقّ اَذ يتْخَاڒس. وَار تْرَاحم شَا زِي ثدَّارْث غَار ثدَّارْث.
نش عمَّارص وَار ضْمِيْعغ إِ يِيخف ينُو شَان ن دّْهب نِغ ذ نُّقَارْث نِغ ذ اَرُّوْض ن شَان حَدّ.
ذ وَا ذ دِّفَاع ينُو غَار يِنِّي ذَايِي يتݣّن لْإِسْتِجْوَاب.
فَا ونِّي ؤُمِي سڒْمَاذن اَوَاڒ ن أَربِّـي، ئِتْخصَّا اَذ يشَرش نتَّا اَك ونِّي يسڒْمَاذن زِي مَارَّا مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان.
وَار نخْس شَا يرْيَازن اَذَانغ شهَّارن: لَّا كنِّيو، لَّا شَان يرْيَازن نّغْنِي. نشِّين تُوْغَا نْزمَّر اَخَاوم نْزيَّار س سُّلْطَا نّغ اَم اَرُّسُل.
آي أَيثْمَا، أَقَا ثْعقْڒم خ ڒْخذْمث نّغ قَا نشِّين نُوْوْثَا خَاس تَمَارَا. وَامِي كنِّيو نتْبشَّار س لْإِنْجِيل ن أَربِّـي، قَا نْخدّم دْجِيڒث ذ نْهَار بَاش وَار نتْبسِّيڒ شَا خ شَان حَدّ زَّايْوم.