11 أُو س ثُوْسْنَا-يَا نّش زَعْمَا اَذ تْدمَّرذ ؤُمَاثْنغ وَانِيتَا يضعْفن إِي خف يمُّوْث لْمَسِيح.
وَار خدّْمث شَا إِ ڒْمَكْلَا يخسَّرن، خذْمث إِ ڒْمَكْلَا يتْغِيمَان إِ ثُوْذَارْث ن ڒبْدَا. ذ ثَا ذ ڒْمَكْلَا ذَاوم غَا يُوْش مِّيس ن بْنَاذم مِينْزِي وَانِيتَا يضْبع-يث أَربِّـي بَابَاس س طَّابَع نّس."
لِأَنَّا مڒَا يتْخيَّاق وُوْمَاش س مَشَّا نِّي إِي تتّذ، أَتَاف شك وَار ثُوْݣُّوْرذ شَا نِيشَان س ڒمْحِبّث. وَار تݣّ شَا مَشَّا نّش ذ سَّبَاب إِي زِي غَا ينهْذم وُوْمَاش ونِّي مِيخ يمُّوْث لْمَسِيح.
نش رزُّوْغ اَذ سَارْضِيغ مَارَّا يوْذَان ذِي مَارَّا مِين تݣّغ. وَار رزُّوْغ شَا ڒْخِير إِ يِيخف ينُو، رزُّوْغ-ث إِ مَارَّا يوْذَان بَاش اَذ نجْمن.
خ مَانَايَا مڒَا لْمَكْلَا ينُو ثْغطّڒ ؤُمَا ذِي ڒْمُعْصِيّث، أَتَاف عمَّارْص اَذ شّغ اَيْسُوْم عَاوذ حمَا وَار غطّْڒغ شَا ؤُمَا.
أَمَّا لْمَكْلَا يتْقدَّامن إِ لْأَصْنَام، نسّن لْأَصْنَام دْجَان ذِي دُّنشْت-أَ وَلَكِن ذ يخَرِّيقن وَاهَا. نسّن نشِّين يجّن ن أَربِّـي إِݣ يدْجَان، وَاحْذس.