31 ذ يِنِّي ينفّْعن زِي دُّنشْت-أَ اَخْمِي مَانَاينِّي وَار زَّايس نفّْعن شَا. مَايمِّي؟ مِنْزِي طَّبِيعَا ن دُّنشْت-أَ وَار تْدُوْمِي شَا.
مَا ثخْسم اَذ تشّم ؤُڒ نْوم؟ حْضَاث يخف نْوم زِي لْمَدّْلَا ن سّكْرَا ذ وَاطَّاس ن شّْرب ذ ڒهْمُوْم ن دُّنشْت-أَ. قَا اَذ د يَاس نْهَار نِّي اَنݣَّارُو عْلَاغَفْلَا اَم يِجّن ن ثخْشفْث.
فَا آي اَيثْمَا، مِين رزُّوْغ اَذ ينِيغ؟ ڒْوقْث اَقَا ثْقَارّب-د. سَّا ٱڒ ثْسَاونْت يِنِّي يمڒْشن اَذ عِيشن اَخْمِي وَار مْڒِيشن شَا،
ذ يِنِّي يتْخيَّاقن اَخْمِي وَار تْخيِّيقن شَا، ذ يِنِّي يفَرّْحن اَخْمِي وَار فَرّْحن شَا، ذ يِنِّي يسَّاغن اَخْمِي مَانَاينِّي وَار زَّايس تْملِّيكن شَا،
إِذن، مِين يعْنَا شَّارْض ينُو؟ شَّارْض ينُو ذ وَا: خْمِي تْبشَّارغ س لْإِنْجِيل تْقدَّامغ-ث بَاطڒ يعْنِي مَاشِي عْلَاحْسَاب ڒْحَقّ ن شَّارْض-أَ إِي غَارِي ذِي لْإِنْجِيل.
أَوَاڒ نِّي نّس يعْنِي <عَاذ اَذ د تَاس يجّن ن ڒْوقْث> اَتَاف نتَّا يسَّاوَاڒ خ شَا ن ثْمسْڒَايِين يتنْهزَّان اَذ تْوَاكّْسنْت يعْنِي ذ ثِمسْڒَايِين نِّي إِي د يتْوَاخڒْقن بَاش ثِمسْڒَايِين نِّي إِي وَار يتنْهزِّين شَا اَتَاف اَذ قِّيمنْت.
إِيوَا، مَا ثسّْنم مِين غَا يوقْعن ثِيوشَّا؟ لَّا، أَقَا ثُوْذَارْث نْوم تݣّ اَم يِجّن ن ثْسيْنُوْت، تْمظْهَار-د ذغْيَا، ذغْيَا تْرَاح.
لِأَنَّا: <شَّان ن بْنَاذم مَارَّا، أَم نْوَار ن اَرْبِيع إِݣ يدْجَا. كُڒ بْنَاذم اَم اَرْبِيع نتَّا. أَقَا اَرْبِيع يتِيسْرَاو نْوَار نّس يوطَّا،
أَقَا يُوْسَا-د ونݣَّارُو ن مَارَّا ثِمسْڒَايِين. إِذن يتْخصَّا اَذ د تَارّم ڒْبَاڒ نْوم اَغَارْوم يِيڒِي ڒَعْقڒ نْوم بَاش اَتَاف اَذ تْزمَّرم اَذ تْࢲَادْجم.
دُّنشْت-أَ اَقَا ثْعدُّو-د اَكِذس شّهَاوَاث نّس، وَلَكِن ونِّي يتݣّن ڒْخَاضَر ن أَربِّـي اَذ يقِّيم يدَّر إِ ڒبْدَا ن ڒبْدَاث.