2 وَلَكِن حْسن مڒَا كُڒ يجّن اَغَارس ثِيڒِي ثمْغَارْث نّس، كُڒ يشْتن اَغَارس يِيڒِي ورْيَاز نّس حمَا وَار يتِيڒِي شَا لْفَسَاد.
وَلَكِن نش قَّارغ-اَوم: مَارَّا ونِّي غَا يدْجْفن إِ ثمْغَارْث نّس، نتَّاث وَار ثزْنِي شَا، أَتَاف يتَارَّا-ت ثزْنَا يعْنِي مڒَا ثْعَاوذ ڒمْڒَاش. ونِّي إِي غَا يمڒْشن اَك ثنِّي يدْجْفن، أَتَاف يزْنَا.
اَروْڒث زِي لْفَسَاد. كُڒ ڒْمُعْصِيّث نّغْنِي إِݣ يتݣّ بْنَاذم اَذ تِيڒِي غَار بَارَّا ن دَّات نّس. ونِّي يتݣّن لْفَسَاد يعصَّا دَّات نّس نِّيث.
فَا ڒخُّو أَ نْسِّيوڒ خ ثْمسْڒَايِين إِي خف ثُوْرِيم كنِّيو. مَثَالَان، مْلِيح اَرْيَاز مڒَا وَار يتْحِيذِي شَا ثَمْغَارْث.
أُو لَابُد اَرْيَاز اَذ يُوْش ڒْحَقّ ن ڒمْڒَاش إِ ثمْغَارْث نّس. أَمُّو عَاوذ أُو لَابُد ثَمْغَارْث اَذ تُوْشّ ڒْحَقّ ن ڒمْڒَاش إِ ورْيَاز نّس.
وَلَكِن مڒَا وَار زمَّرن شَا اَذ حكْمن خ شّهْوث نْسن أُو لَابُد اَذ مڒْشن. ڒَاحقَّاش مڒَا مڒْشن حْسن زِي مڒَا قِّيمن حرّْقن ذِي شّهْوث نْسن.
أَمنِّي كِيف-كِيف لَابُد يرْيَازن اَذ حِبّن ثِمْغَارِين نْسن مَامش تْحِبَّان دَّات نْسن. ونِّي يتْحِبَّان ثَمْغَارْث نّس ذ يخف نّس إِي يتْحِبَّا.
إِنَّمَا، لَابُد كُڒ يجّن زَّايْوم اَذ يحِبّ ثَمْغَارْث نّس اَم مَامّش يتْحِبَّا يخف نّس. ثَمْغَارْث أُو لَابُد اَذ تْوقَّر اَرْيَاز نّس.
ئِتْخصَّا اَذ تسّْنم مَامش غَا ثْحكْمم خ دَّات نْوم عْلَاحْسَاب مِين يدْجَان مُقدّس ذَايس اَوقَّار.
نِثْنِي اَذ سْبدّن يوْذَان بَاش وَار مدْجْشن شَا، قَّارن-اَسن عَاوذ قَا شَا ن لْمَكْلَاث ممْنُوْع اَثنْت شّن. وَلَكِن لْمَكْلَاث نِّي يخْڒق-يثنْت-يد أَربِّـي اَثنْت نقْبڒ نشِّين إِݣ يتَامْنن نسّن لْحَقِيقَا.