17 ونِّي غَا يهذْمن ثَمْزِيذَا-يَا ن أَربِّـي، أَث يهْذم أَربِّـي. لِأَنَّا ثَمْزِيذَا-يَا ن أَربِّـي نتَّاث مُقدّس أُو ذ كنِّيو إِݣ يدْجَان ذ ثَمْزِيذَا نِّي.
مَا وَار ثسِّينم شَا بلِّي ذ كنِّيو إِي يدْجَان ذ ثَمْزِيذَا ن أَربِّـي، يزدّغ ذَايْوم اَرُّوْح ن أَربِّـي؟
ئِتْخصَّا وَار ذِنِّي يتِيڒِي حَدّ يخدّع يخف نّس. مڒَا ذِنِّي شَان يِجّن جَارَاوم يحسّب يخف نّس ذ اَمِيغِيس ذِي زْمَان-أَ، ئِتْخصَّا اَذ يذْوڒ ذ اَبُوْهَاڒِي زَعْمَا بَاش اَذ يِيڒِي ذ اَمِيغِس.