11 ئِتْخصَّا ؤُڒَا ذ يجّن وَار ٱث يسحْقَار شَا. عَاوْنم-ث ذݣ ؤُسَفَار نّس بَاش اَغَارِي د يعْقب ذِي ڒهْنَا ڒَاحقَّاش نش تْڒَاجِيغ-ث اَك أَيثْمَاثْنغ.
ينَّا-ٱسن عِيْسَى إِ يمحْضَارن نّس: "ونِّي يتْسْڒَان إِ وَاوَاڒ نْوم، أَتَاف يتْسْڒَا-يَايِي إِ نش. ونِّي وَار كنِّيو يقْبِيڒن شَا، أَتَاف ؤُڒَا ذ نش وَار ذَايِي يقْبِيڒ شَا. ونِّي وَار ذَايِي يقْبِيڒن شَا نش، أَتَاف وَار يقْبِيڒ شَا ونِّي ذَايِي د يسّكّن."
قِّيمن ذِنِّي يجّن ن لْمُدَّا، منْبَعْد سّكّن-ثن ڒْمُوْمِنِين نِّي ذِي ڒهْنَا غَار يِنِّي إِي ثن د يسّكّن.
مڒَا يُوْسَا-د تِيْمُوْتَاوُس تْهلَّام ذَايس مْلِيح بَاش وَار ذَايس يتِيڒِي شَا ومْنُوْس ڒَاحقَّاش نتَّا يتݣّ ڒْخذْمث ن سِيذِيثْنغ اَمشْنَاو نش.
يمْكن اَكِذْوم قِّيمغ يجّن ن ڒْوقْث نِغ اَكِذْوم سعْذُوْغ ڒْمشْتَا بَاش اَذَايِي ثْعَاوْنم ذݣ وسَفَار ينُو مَانِي مَا رُوْحغ.
يعْنِي تُوْغَا رزُّوْغ اَخَاوم د كّغ خْمِي غَا رَاحغ غَار لْإِقْلِيم ن مَاسِدُوْنْيَا، منْبَعْد اَغَارْوم د عقْبغ زِي مَاسِدُوْنْيَا بَاش اَذَايِي ثْعَاوْنم اَذ سَفَرغ غَار ثْمُوْرْث ن يَهُوْذِيَا.
فَلِيهَذَا ونِّي يتَاݣِين اَذ يذْفَار ڒُوْصِيّث-أَ ثَانِيتَان اَتَاف مَاشِي يتَاݣِي إِ بْنَاذم، ئِتَاݣِي إِ أَربِّـي ونِّي إِي ذَاوم د يتِيشّن أَرُّوْح نّس يقدّْسن.
وَار تجَّا حَدّ اَش يسحْقَر عْلَاحْسَاب ثمْࢲِي نّش. لَّا، شك لَابُد اَذَاسن تِيڒِيذ إِ ڒْمُوْمِنِين ذ لْمِثَال عْلَاحْسَاب اَوَاڒن نّش ذ ثِيشْرِي نّش ذ ڒمْحِبّث نّش ذ لْإِيمَان ذ ڒصْفِيّث.
سِيوڒ خ ثْمسْڒَايِين-أَ، زيَّار خ ڒْمُوْمِنِين نهَّا-ثن س مَارَّا سُّلْطَا. وَار تجَّا حَدّ اَش يسحْقَر.
شهْذن خَاك ذَانِيتَا زَّاث إِ جْمَاعث خ ڒمْحِبّث نّش. أَذ تݣّذ مْلِيح عَاوذ مڒَا ثْذبَّارذ خَاسن خ وبْرِيذ نْسن عْلَاحْسَاب مِين يتحْذَاجَا أَربِّـي.