38 ثُمَّا يتِيشّ-اَس أَربِّـي يجّن ن صِّفث إِي غَا يخْضَر نتَّا. كُڒ نُّوْع ن زَّرِّيعث يتِيشّ-اَس صِّفث نّس وَاحْذس.
أُو ثنِّي ثْزرّْعذ شك نتَّاث وَار ثدْجِي بُو ذ صِّفث نِّي إِي د غَا يغْمِين. لَّا، ثْزرّْعذ غِير يجّن ن ثْحبُّوْيْث وَاهَا ن زَّرِّيعث ن يِرْذَان نِغ ذ شَا ن زَّرِّيعث نّغْنِي.
أَيْسُوْم عَاوذ وَار يدْجِي بُو مَارَّا كِيف-كِيف. يرْيَازن غَارْسن يجّن ن نُّوْع ن ويْسُوْم وَاحذْسن، لْحَيَوَانَاث وَاحذْسن، ئِجْضَاض يجّن ن نُّوْع وَاحذْسن، ئِسڒْمَان عَاوذ وَاحذْسن.
ونِّي يتࢲُّوْن ذ ونِّي يسسَّاون نِثْنِي وَار دْجِين ذ وَالُو. ونِّي يدْجَان نتَّا ذ أَربِّـي يعْنِي نتَّا يسغْمَاين.