16 شُوْف، مَعْلِيك يمتِّينن وَار د تْوَاسْنكَّرن شَا، إِڒِي لْمَسِيح زَعْمَا وَار د يتْوَاسكَّر شَا ؤُڒَا ذ نتَّا.
ثُمَّا مڒَا يزدّغ ذَايْوم اَرُّوْح ن أَربِّـي إِي د يسكَّرن عِيْسَى زِي ڒْموْث، أَتَاف ونِّي إِي د يسكَّرن عِيْسَى زِي ڒْموْث اَذَايْوم د يَارّ ثُوْذَارْث ؤُڒَا ذِي دَّات نْوم يفنَّان يعْنِي س اَرُّوْح نّس إِي ذَايْوم يزدّْغن.
مَعْلِيك اَمنِّي، إِڒِي نُوْفَا يخف نّغ نْشهّذ ࢲُّوْر خ أَربِّـي. مَايمِّي؟ ڒَاحقَّاش نشْهذ خ أَربِّـي بلِّي يسكَّر-د لْمَسِيح زِي ڒْموْث. وَلَكِن مَعْلِيك وَار تِيڒِي بُو لْقِيَامَا ن يمتِّينن، إِڒِي أَربِّـي زَعْمَا وَار د يسكَّر شَا لْمَسِيح زِي ڒْموْث.
مَعْلِيك وَار د يتْوَاسكَّر شَا لْمَسِيح، إِڒِي كنِّيو زَعْمَا لْإِيمَان نْوم ذ ڒْبَاطڒ وَاهَا، إِڒِي عَاذ اَقَا كنِّيو ذِي ڒْمُعْصِيَاث نْوم.
شُوْف، يِنِّي يتْوَاطهَّارن س وَامَان عْلَاحْسَاب إِ يِنِّي يمُّوْثن، مَان نّْفَع إِي رزُّوْن نِثْنِي؟ مڒَا ذ صَّح زَعْمَا بلِّي يِنِّي يمُّوْثن وَار د تْوَاسْنكَّارن شَا، مَايمِّي يوْذَان-أَ تتْوَاطهَّارن س وَامَان عْلَاحْسَاب إِ يِنِّي يمُّوْثن؟
ثُمَّا يتْوَانْضڒ، ثُمَّا يتْوَاسْنكَّار-د ذݣ وَاسّ وِيس ثڒْتِيَّام مَامّش يقَّار لْكِتَاب.